Пешвои содиқ (китоб)

Аз wikishia
Пешвои содиқ

Пешвои содиқ китобе аст дарбардорандаи суханрониҳое аз Оятуллоҳ Хоманаӣ, ки дар сираи фарҳангӣ ва сиёсии Имом Содиқ (а) мебошад, ва дар солҳои қабл аз Инқилоби Исломӣ (солҳои 1966 - 1971) эрод шудааст.

Ҳамчунин ин матлабҳо дар соли 1979 дар рӯзномаи Ҷумҳурии Исломӣ дар шакли маҷмуаи ёддоштҳо ба табъ расида, дар солҳои 1979 то 1981 дар шакли китоб чоп шуд.

Сабаби аслии таълифи ин китоб, ислоҳи андешаҳои ғалат дар бораи Имом Содиқ (а) аст, ки гумон мешуд, Имом аз иқдомоти сиёсӣ парҳез карда, бо ҳокимони вақт созиш кардааст. Дар ин китоб, бо баёни мафҳуми имомат, ҳадафҳои он ва тавзеҳи мабнои назарияи инсони 250-сола, ба ҷойгоҳ ва иқдомоти Имом Содиқ (а) ишора шудааст.

Мавзӯи китоб

Пешвои содиқ китобе аст дар бораи сираи фарҳангӣ - сиёсии Имом Содиқ (а) муштамил бар суханрониҳои Сайидалии Хоманаӣ аст, ки дар он замон аз рӯҳониёни фаъол алайҳи ҳукумати Паҳлавӣ дар Эрон буд ва пас аз Инқилоби Исломӣ масъулиятҳои мухталифе аз ҷумла раҳбарии низоми Ҷумҳурии Исломиро бар уҳда доштааст. Гуфтаанд, ислоҳи бардоштҳои иштибоҳи бархе аз мардум аз сираи Имоми шашум (а) дар солҳои аввалияи инқилоби исломӣ аз авомили нигориши ин ёддоштҳо будааст.[1] Мутобиқи ин бардошт, Имом Содиқ (а) аз иқдомҳои сиёсӣ парҳез дошта ва бо ҳокимони вақт созиш кардааст.[2]

Дар ин китоб, талош шудааст бо истидлолҳои таърихӣ исбот шавад, ки Имом Содиқ (а) аз сиёсат дурӣ надошта ва ҳаргиз бо ҳокимони вақт созиш накардааст.[3]

Назари аслии нависанда

Дар китоби Пешвои содиқ, сираи имомони маъсум (а)-ро ба як инсони 250 сола ташбеҳ кардааст, ки бар асоси шароити замонӣ, беҳтарин шеваро барои расидан ба аҳдофи Ислом, интихоб кардаанд.[4] Сукут, ҳамкорӣ,[5] оташбас, ҷиҳод,[6] муборизоти сиррӣ, кори фарҳангӣ ва табйинӣ[7] аз ҷумлаи ин фаъолиятҳост.

Дар ин миён, Имом Содиқ (а) саҳми таъсиргузорӣ дар таърихи сиёсии Аҳли Байт (а) дошта ва барои таъсиси ҳукумати матлуби аимма (а) талош кардааст.[8] Дар ин китоб, бо ташреҳи аҳдофи имомат ва тавзеҳи мабнои назарияи инсони 250 сола, ҷойгоҳи Имом Содиқ (а) ва иқдомоти вай ташреҳ шудааст.[9]

Гузорише аз муҳтавои китоб

Дар нимаи аввали китоби Пешвои содиқ, фалсафаи имомат бар мабнои назарияи инсони 250 сола то замони Имом Боқир (а) табйин шудааст.[10] Нависанда дар ин бахш аз китоб, се «қазоват» дар бораи Имом Содиқ (а) матраҳ мекунад;[11] ду қазоватро, ки ба гуфтаи нависанда, байни мардум ривоҷ дорад, нақд карда ва қазовати сеюмро ки назари худи ӯст, табйин мекунад:

  • «Қазовати ҷонибдорона»: бар асоси ин дидгоҳ, Имом Содиқ (а) фурсати тиллоие барои таълиму тарбият ба даст овард ва чунон ғарқ дар нашри илму дин шуд, ки натавонист ба фаризаи амри ба маъруф ва наҳйи аз мункар амал кунад. Аз ин рӯ, ночор шуд дар муқобили ҳокимони зулму ҷавр, ба мадҳашон бипардозад. Ин дидгоҳ аз тарафи касоне иброз мешавад, ки худро дӯстдори Имом меноманд.[12]
  • «Қазовати муътаризона»: тибқи ин назар, Имом Содиқ (а) дар замоне ки зулм ҳама ҷоро фаро гирифта буд, роҳи офият дар пеш гирифт ва аз рисолати инсонии як раҳбар ғафлат варзид ва машғули дарсу баҳс шуд; дар ҳоле ки шиаёнаш гирифтори таъқиб, зиндон, шиканҷа, табъид, қатл ва ғорат буданд.[13]

Ишколоти ин ду дидгоҳ

Ба назари нависанда, қазовати аввал бар асоси чанд ривояти сохтагӣ шакл гирифтааст, ки диққат дар муҳтавои онҳо, сохтагӣ буданашонро ошкор мекунад; зеро соҳати имомат поктару волотар аз он аст, ки ба тамаллуқ ва ситоиши беҷо олӯда шавад; он ҳам нисбат ба тоғутҳову ситамгарон.[14] Қазовати дувум ҳам сусту ғайриилмӣ ва монанди довариҳои мусташриқон аст, ки дар бештари маворид олӯда ба ғараз ё бархоста аз ҷаҳлу бехабарист.[15]

Қазовати сеюм, дидгоҳи нависанда

Аз назари нависанда, доварии саҳеҳ дар бораи Имом Содиқ (а) ва соири имомон (а) ин аст, ки имомони шиа, ҳамонанди худи Пайғамбар (с) ҳадафе ҷуз ин надоштанд, ки низоми одилонаи исломиро бо ҳамон вижагиҳо ва аҳдофе, ки Қуръон равшан кардааст эҷод кунанд ё истимрор бахшанд; зеро имомат тадовуми набувват аст.[16]

Нависанда дар идома ба таҳлили зиндагонии Имом Содиқ (а) пардохта ва танҳо роҳи ошноӣ бо зиндагии Имомро дар ташреҳи намудории зиндагии Имом Содиқ (а) дар се меҳвар ёфтааст:[17]

  1. Табйин ва таблиғи масъалаи имомат[18]
  2. Таблиғ ва баёни аҳком ба шеваи фиқҳи шиа ва низ тафсири Қуръон ба риволи биниши шиъӣ[19]
  3. Вуҷуди ташкилоти пинҳонии идеологӣ - сиёсӣ[20]

Интишор ва тарҷума

Матни китоби Пешвои содиқ, ҳосили суханрониҳои Сайидалии Хоманаӣ дар байни солҳои 1345ҳ.ш., то 1350ҳ.ш., дар бораи сираи Имом Содиқ (а) будааст.[21] Ин суханрониҳо ибтидо, дар маҷмӯаи ёддоштҳое аз нависанда, дар хурдоди 1358ҳ.ш., дар ҳабдаҳ шумораи рӯзномаи Ҷумҳурии Исломӣ мунташир шуд. Сипас байни солҳои 1358 то 1360ҳ.ш. ба сурати китоб бо унвони Пешвои содиқ чоп шуд.[22] Пас аз муддате, ба иллати вуҷуди ғалатҳои тайпӣ, нашри китоб мутаваққиф шуд.[23] Баъдҳо муассисаи Инқилоби Исломӣ бо руҷуъ ба асли ёддоштҳо, онро ислоҳ намуд[24] ва дар соли 1383ҳ.ш., дафтари нашри фарҳанги исломӣ онро дар 113 саҳифа мунташир кард.

Маҷмаъи ҷаҳонии Аҳли Байт ин китобро ба забонҳои англисӣ, арабӣ ва синдӣ тарҷума кардааст.[25]

Ҷусторҳои вобаста

Инсони 250 сола (китоб)

Эзоҳ

  1. ↑ Китоби Пешвои содиқ бардоштҳои иштибоҳ аз сираи Имом Содиқ (а)-ро тасҳеҳ кардааст, хабаргузории расмии Ҳавза
  2. ↑ Китоби Пешвои содиқ бардоштҳои иштибоҳ аз сираи Имом Содиқ (а)-ро тасҳеҳ кардааст, хабаргузории расмии Ҳавза.
  3. ↑ Хоманаӣ, Пешвои содиқ, 1383ҳ.ш., саҳ.69 - 113.
  4. ↑ Хоманаӣ, Пешвои содиқ, 1383ҳ.ш., саҳ.11.
  5. ↑ Хоманаӣ, Пешвои содиқ, 1383ҳ.ш., саҳ.16.
  6. ↑ Хоманаӣ, Пешвои содиқ, 1383ҳ.ш., саҳ.19.
  7. ↑ Хоманаӣ, Пешвои содиқ, 1383ҳ.ш., саҳ.19 - 113.
  8. ↑ Ниг.: Хоманаӣ, Пешвои содиқ, 1383ҳ.ш., саҳ.72 - 87.
  9. ↑ Хоманаӣ, Пешвои содиқ, 1383ҳ.ш., саҳ.67 - 113.
  10. ↑ Хоманаӣ, Пешвои содиқ, 1383ҳ.ш., саҳ.11 - 67.
  11. ↑ Хоманаӣ, Пешвои содиқ, 1383ҳ.ш., саҳ.1.
  12. ↑ Хоманаӣ, Пешвои содиқ, 1383ҳ.ш., саҳ.2.
  13. ↑ Хоманаӣ, Пешвои содиқ, 1383ҳ.ш., саҳ.5.
  14. ↑ Хоманаӣ, Пешвои содиқ, 1383ҳ.ш., саҳ.8.
  15. ↑ Хоманаӣ, Пешвои содиқ, 1383ҳ.ш., саҳ.10.
  16. ↑ Хоманаӣ, Пешвои содиқ, 1383ҳ.ш., саҳ.11 - 13.
  17. ↑ Хоманаӣ, Пешвои содиқ, 1383ҳ.ш., саҳ.67.
  18. ↑ Хоманаӣ, Пешвои содиқ, 1383ҳ.ш., саҳ.69.
  19. ↑ Хоманаӣ, Пешвои содиқ, 1383ҳ.ш., саҳ.88.
  20. ↑ Хоманаӣ, Пешвои содиқ, 1383ҳ.ш., саҳ.96.
  21. ↑ Сираи фарҳангӣ ва сиёсии “Пешвои Содиқ (а)” аз забони имом Хоманаӣ, хабаргузории ОНО.
  22. ↑ Муаррифии китоб/ китоби Пешвои содиқ таълифи имом Хоманаӣ, пойгоҳи итилоърасонии Ҳайати размандагон.
  23. ↑ Китоби “Пешвои содиқ” дар Қум муаррифӣ шуд, хабаргузории Меҳр.
  24. ↑ Китоби “Пешвои содиқ” дар Қум муаррифӣ шуд, хабаргузории Меҳр.
  25. ↑ Кирмонӣ ва Рӯзбеҳ, Оинаи осор: корномаи тарҷумаи Маҷмаи ҷаҳонии Аҳли Байт, 1401ҳ.ш., саҳ.19.

Сарчашма

  • Кирмонӣ, Абдукарим ва Сайидалии Рӯзбеҳ, Оинаи осор: корномаи тарҷумаи маҷмаъи ҷаҳонии Аҳли Байт, Қум, Маҷмаъи ҷаҳонии Аҳли Байт, 1401ҳ.ш.
  • "Китоби Пешвои содиқ бардоштҳои иштибоҳ аз сираи Имом Содиқ (а)-ро тасҳеҳ кардааст", хабаргузории расмии Ҳавза, таърихи дарҷи матлаб: 6 тири 1398ҳ.ш., таърихи боздид: 23 хурдоди 1400ҳ.ш.
  • "Китоби Пешвои содиқ дар Қум муаррифӣ шуд", хабаргузории Меҳр, таърихи дарҷи матлаб: 6 тири 1398ҳ.ш., таърихи боздид: 23 хурдоди 1400ҳ.ш.
  • "Муаррифии китоби Пешвои содиқ таълифи имом Хоманаӣ", пойгоҳи итилоърасонии ҳайати размандагон, таърихи боздид: 23 хурдоди 1400ҳ.ш.
  • "Сираи фарҳангӣ ва сиёсии Пешвои Содиқ (а) аз забони имом Хоманаӣ", хабаргузории ОНО, таърихи дарҷи матлаб: 8 тири 1398ҳ.ш., таърихи боздид: 23 хурдоди 1400ҳ.ш.
  • Хоманаӣ, Сайидалӣ, Пешвои содиқ, Теҳрон, Дафтари нашри фарҳанги исломӣ, чопи аввал, 1383ҳ.ш.
Баргирифта аз "https://tg.wikishia.net/w/index.php?title=Пешвои_содиқ_(китоб)&oldid=22502"