Равзатуннабӣ миёни минбар ва ҳуҷраи набавӣ аст ва меҳроб, макони намозгузории Пайғамбар низ дар он қарор гирифтааст. Равза дар ҷанубу шарқи Масҷидуннабӣ ҷойгир аст ва маҳдудаи он, аз шарқ ба хонаи Пайғамбар, аз ҷануб ба девори масҷиди замони Пайғамбар ва аз ғарб ба минбар мерасад. Аксари уламои шиа бар ин боваранд, ки Ҳазрати Фотима (с) дар равза дафн шудааст. Ҳамчунин минбари Пайғамбар (с), ки Ҳазрати Муҳаммад (с) бар он хутба мехонд ва низ маҷмуае аз сутунҳои Масҷидуннабӣ дар равза қарор доранд.
меҳроби Пайғамбари Ислом, ки дар равзаи шарифа қарор дорад[1]
Аҳамияти равзатуннабӣ
Равзатуннабӣ бахше аз Масҷидуннабӣ аст.[2] Ин макон миёни минбар ва хонаи Пайғамбар қарор гирифта ва тибқи ривояте, Пайғамбар онро «رَوْضَةٌ مِنْ رِیَاضِ الْجَنَّةِ; боғе аз боғҳои биҳишт» тавсиф кардааст.[3] Дар ривоятҳои шиа тавсия шудааст, ки Ҳазрати Фотима аз равзатуннабӣ зиёрат шавад.[4]Аҳли суннат низ хондани намози мустаҳаббӣ дар ин маконро афзалтар аз дигар ҷойҳои Масҷидуннабӣ медонанд.[5]
Равзатуннабӣ ба «равзаи мутаҳҳара» ва «равзаи шарифа» низ шинохта мешавад.[6] Тӯли он 22 метр, паҳнои он 15 метр[7] ва масоҳати умумии он тақрибан 330 метри мураббаъ аст.[8] Зоирони зиёде майл доранд дар он намоз бихонанд.[9] Аз ин рӯ, масъулони Масҷидуннабӣ маҳдудиятҳое барои ворид шудан ба равза қарор додаанд. Масалан, афрод бояд ба таври гурӯҳӣ ё фардӣ барои ворид шудан ба равза сабтином кунанд ва дар соатҳои мушаххас вориди равза шаванд. Бар асоси омори кишвари Арабистони Саудӣ, дар соли 2024 милодӣ, беш аз даҳ миллион зоир тавонистаанд вориди равзаи шарифа шаванд.[10]
Тафсири ҳадиси Пайғамбар дар бораи равзатуннабӣ
Уламо дар тафсири ин ривояти Пайғамбар, ки «Равзатуннабӣ боғе аз боғҳои биҳишт аст» назарҳои гуногун доранд;[11] аз ҷумла:
Ибодат дар ин макон боиси вуруд ба биҳишт ва дастёбӣ ба боғе аз боғҳои биҳиштӣ мешавад.[12]
Пушти боми равзаи мунаввараМуроди Пайғамбар ҳамон маънои зоҳирии он аст;[13] яъне замини миёни минбар ва хонаи Пайғамбар воқеан порчае аз биҳишт аст ва дар охират ба он мунтақил мешавем.[14]
Маҳдуда
Равзатуннабӣ дар самти ҷанубу шарқии масҷид ва рӯ ба қибла қарор гирифтааст.[15] Пайғамбар маҳдудаи равзаи шарифаро дар самти шарқии хонаи худ ва дар самти ғарбии минбари худ қарор додааст.[16] Дар самти ҷануб низ девори масҷиди замони Пайғамбар, ки меҳроби Пайғамбар дар он қарор гирифта, марзи равзаи шарифа аст.[17]Шиаён бар онанд, ки равза дар самти шимол ба сутуни чоруми аз самти меҳроб мерасад, ки як сутун бештар аз андозаест, ки аҳли суннат зикр кардаанд.[18]
Нақшаи дохили зариҳи Пайғамбар (с), ки нишон медиҳад аз ҳуҷраи Пайғамбар то девори ғарбии зариҳ, ҷузъи равзаи шарифа аст.
Зариҳи Пайғамбар
Пас аз тағйирот ва бозсозии масҷид, бахше аз равза дар дохили зариҳи Пайғамбар қарор гирифт ва дастрасӣ ба он барои зоирон имконпазир нест.[19]Валид ибни Абдулмалик, халифаи Умавӣ (ҳукумат: 86ҳ.қ.–96ҳ.қ.), дар атрофи ҳуҷраи Пайғамбар деворҳое сохт, ки барои шабоҳат наёфтан ба Каъба панҷгӯша буданд.[20] Дар ин тавсеа, хонаи Пайғамбар (с) дар дохили Масҷидуннабӣ қарор гирифт.[21]Расул Ҷаъфариён, муаррих, навиштааст, ки дар соли 668 ҳиҷрӣ, Байбарс девори шабакавие ба шакли зариҳ дар атрофи ин панҷгӯша сохт, ки боиси он шуд хонаи ҳазрати Фотима (с) ва бахше аз равзаи шарифа дар дохили он қарор гиранд.[22]