23 рамазон
23 рамазон дар тақвими ҳиҷрии қамарии қарордодӣ дусаду панҷоҳу нӯҳумин рӯзи сол аст.
- 1 беъсат. Рӯзи қадр ва нузули Қуръон бинобар эҳтимол
- 233ҳ.қ. Вуруди Имом Ҳодӣ (а) ба Сомирро ба дастури Мутаваккили Аббосӣ. [ 1 ]
- 247ҳ.қ. Даргузашти Аҳмад ибни Исо ибни Зайд аз олимони зидия дар хилофати Аббосиён
- 491ҳ.қ. Тасарруфи Байтулмуқаддас тавассути салибиён
- 1392ҳ.қ. Поёни нигориши тафсири ал-Мизон тавассути Аллома Таботабоӣ
Барои ин рӯз, илова бар аъмоли муштараки ҳамаи рӯзҳои моҳи рамазон, бархе дуоҳо ва аъмоли махсус низ нақл шудааст:
Шаби бисту сеюм |
|
Намоз | Ҳашт ракаат бо ҳар сурае ки хост |
Дуои рӯз |
|
Аъмоли шабҳои қадр | |
Аъмоли муштарак |
|
Шаби нуздаҳум |
|
Шаби бисту якум |
|
Шаби бисту сеюм |
|
Дуоҳои даҳаи охири моҳи рамазон | |
Дуоҳои ҳар шаб |
|
Дуои баъди ҳар намоз |
|
Ёддошт
- ↑ Эй Парвардигори шаби қадару қарордиҳандаи он беҳтар аз ҳазор моҳ ва Парвардигори шабу рӯзу кӯҳҳову дарёҳов ва торикиҳову равшаноиҳову замину осмон, эй Падидоваранда, эй Суратбахш, эй Атокунанда, эй Неъматдиҳанда, эй Худо, Эй Бахшанда, эй Худо, эй ба худ поянда, эй Худо, эй Навофарин, эй Худо, эй Худо, эй Худо, некутарин номҳо ва волотарин намунаҳо ва бузургманишию неъматҳо аз они Туст, аз Ту дархост мекунам, ки бар Муҳаммаду хонадони Муҳаммад дуруд фиристӣ ва қарори диҳӣ дар ин шаб номамро дар зумраи саодатмандон ва рӯҳамро бо шаҳидон ва некукориамро дар баландмартабатарин дараҷаи биҳишт ва гуноҳамро омирзида ва бибахшӣ бар ман яқине ки дилам бо он ҳамроҳ бошад ва имоне ки шакро аз ман зудуда гардонад ва хушнудӣ ба он чи насибам намудаӣ ва моро дар дунёву охират подоши некӯ иноят фармо ва аз азоби оташи сӯзон ҳифз кун ва дар ин шаб зикру шукри хеш ва рағбат ба сӯи худу бозгашту тавба рӯзиам фармо ва ба он чи Муҳаммаду хонадони Муҳаммад(дуруди Худо бар онони бод)-ро ба он муваффақ кардӣ, тавфиқам деҳ.
- ↑ Паноҳ меоварам ба азимати зоти Каримат, аз ин ки моҳи рамазон аз ман сипарӣ шавад, ё сапедии субҳ тулӯъ кунад ва аз ман назд ту гуноҳе ё натиҷаи коре монда бошад, ки маро бар он азоб намоӣ.
- ↑ Худоё! Ту дар китоби нозилшудаат фармӯдӣ: моҳи рамазон, моҳе ки Қуръон барои ҳидояти мардум дар он нозил шуда ва далели равшан аз ҳидоят ва ҷудокунандаи ҳақ аз ботил аст, бо нозил кардани Қуръон дар он ҳурматашро бузург шумурдӣ ва онро махсуси шаби қадар гардондӣ, шабе ки онро аз ҳазор моҳ беҳтар қарор додӣ. Худоё, ин рӯзҳои моҳ рамазон аст, ки гузашт ва шабҳои он аст, ки аз даст рафт, ман аз ин моҳ чунон шудаам ки ту аз ман ба он донотарӣ ва шумораи онро аз тамоми офаридагонат шуморандатарӣ, дар натиҷа аз Ту дархост мекунам ба он чи аз ту дархост карданд фариштагони муқаррабат ва паёмбарони мурсалат ва бандагони шоистаат ин ки бар Муҳаммаду хонадони Муҳаммад дуруд фиристӣ ва вуҷудамро аз оташ озод кунӣ ва ба раҳматат ба биҳиштам ворид намоӣ ва ба афву карамат маро бубахшӣ ва наздикҷӯиямро бипазирӣ ва дуоямро ба иҷобат расонӣ ва ба амон доданам дар рӯзи ваҳшат аз ҳар ҳаросе, ки барои қиёматам омода сохтаӣ бар ман миннат наҳй, худоё ба зоти карим ва ба ҷалоли бузургат паноҳ меоварам, аз ин ки рӯзҳо ва шабҳои моҳи рамазон сипарӣ гардад ва барои ман назди Ту натиҷаи коре ё гуноҳе бошад ки маро ба сабаби он муҷозот кунӣ, ё хатое ки бихоҳӣ интиқомашро аз ман бигирӣ ва маро дар онҳо набахшида бошӣ, эй Сарвари ман, эй Сарвари ман, эй Сарвари ман, аз Ту мехоҳам, ки маъбуде ҷуз Ту нест, он гоҳ ки маъбуде ҷуз Ту набуд, агар дар ин моҳ аз ман хушнуд будаӣ, бар хушнудият аз ман биафзо, ва агар хушнуд набудаӣ аз ҳам акнун аз ман хушнуд шав, эй меҳрбонтарини меҳрбонон, эй Худо, эй Якто, эй Бениёз, эй ки назоидаву зода нашуда ва ҳеч чизу ҳеч кас ҳамтояш набуд.
- ↑ Худоё, аз мо ҳаққи он чиро ки аз моҳи рамазон гузашт, адо фармо ва кӯтоҳии моро аз ибодат дар ин моҳ биёмурз ва моҳи рамазонро аз мо бипазир ва моро аз зиёдаравиҳо бар алайҳи хештан муҷозот макун ва аз раҳматшудагон қарор деҳ, на аз маҳрумон.