Зиёрат-уш-шуҳадо
- Бо зиёрати Ноҳияи муқаддаса ё зиёрати Раҷабияи Имом Ҳусайн (а) иштибоҳ нашавад.
Зиёрат- уш-шуҳадо (арабӣ:زیارت الشُّهَدا) ё зиёрати Ноҳияи ғайримашҳур (форсӣ:زیارتِ ناحیهٔ غیرمشهور), зиёртноме аст, махсуси шаҳидони Карбало, ки ҷузви аъмоли рӯзи Ошуро тавсия шудааст. Ин зиёртномаро Муҳаммад ибни Ҷаъфари Машҳадӣ (ваф.610ҳ.қ.) дар ал-Мазор-ул-кабир ва Сайид ибни Товус (ваф.664ҳ.қ.) дар ал-Иқбол ривоят кардаанд.
Дар он, ба ҳар як шаҳиди Карбало, бо бурдани номашон салом дода шудааст ва қотилонашон бо зикри номашон лаънат шудаанд. Дар санади Зиёрат-уш-шуҳадо ошкор нашудааст, ки кадом Имом онро баён карда ва фақат омадааст, ки аз ноҳияи муқаддаса содир шудааст. «Ноҳияи муқаддаса» истилоҳе аст, ки шиаён барои ишора ба Имом Ҳодӣ (а), Имом Ҳасани Аскарӣ (а) ва Имом Маҳдӣ (а) ба кор мебурданд.
Бархе аз олимони шиа, ҳамчун Оятуллоҳ Хуӣ ва Муҳаммадмаҳдии Шамсиддин санади ин зиёратномаро заъиф дониста ва интисоби он ба имоми маъсум (а)-ро напазируфтаанд. Дар муқобил, касоне ҳамчун Наҷмиддини Табасӣ онро муътабар медонанд.
Зиёрат-уш-шуҳадо, зиёратномае барои шуҳадои Карбало
Зиёратуш-шуҳадо зиёртномае аст барои шуҳадои Карбало, ки ҷузви аъмоли рӯзи Ошуро зикр шудааст.[1] Дар ин зиёратнома, пас аз салом бар Имом Ҳусайн (а), ба якояки шаҳидони Карбало, бо зикри номашон салом дода шудааст. Ҳамчунин бар қотилони шуҳадо, бо зикри номашон лаънат фиристода шудааст.[2]
Зиёратуш-шуҳадоро «зиёрати ноҳияи ғайримашҳур» низ мехонанд;[3] дар муқобили зиёрати ноҳияи муқаддаса, ки «зиёрати ноҳияи машҳур»[4] ё зиёрати ноҳияи маъруф[5] ҳам номида мешавад.
Интисоби Зиёратуш-шуҳадо ба Ноҳияи муқаддаса
Дар манобеи ҳадисии зиёрат-уш-шуҳадо тасреҳ нашудааст, ки онро кадоми имом баён карда ва танҳо омада дар соли 252 ҳиҷрии қамарӣ аз ноҳияи муқаддаса содир шудааст.[6] «Ноҳияи муқаддаса» истилоҳе аст, ки шиаён, аз замони Имом Ҳодӣ (а) то поёни ғайбати суғро, барои ишора ба имоми маъсум (а) истифода мекарданд.[7] Абдуллоҳ Момақонӣ - риҷолии шиа (ваф.1351ҳ.қ.) ин зиёратномаро ба Имом Маҳдӣ (аҷ) мансуб кардааст.[8]
Албатта Имом Маҳдӣ (аҷ) чанд сол баъд аз ин таърих (дар соли 255ҳ.қ.[9] ё 256ҳ.қ.[10]) ба дунё омадааст. Аз ин рӯ, бархе бар ин боваранд, ки манзур аз «ноҳия» дар санади ин зиёратнома, Имом Ҳодӣ (а)[11] ва гуруҳе мегӯянд, Имом Аскарӣ (а) аст.[12]
Аллома Маҷлисӣ ду эҳтимол матраҳ кардааст: яке инки дар зикри таърихи ривоят, иштибоҳе рух дода бошад ва дар асл, 262ҳ.қ., буда ки ба иштибоҳ, 252ҳ.қ., дарҷ шудааст. Дувум инки манзур аз «ноҳия», Имом Ҳасани Аскарӣ бошад.[13]
Эътибори зиёратнома
Зиёрат-уш-шуҳадоро Муҳаммад ибни Ҷаъфари Машҳадӣ (ваф. 610ҳ.қ.) дар ал-Мазор-ул-кабир[14] ва Сайид ибни Товус (ваф.664ҳ.қ.) дар ал-Иқбол[15] нақл кардаанд. Ба гуфтаи Муҳаммадмаҳдии Шамсиддин (ваф.1379ҳ.ш.) дар китоби Ансор-ул-Ҳусайн, бархе аз ровиёни мавҷуд дар силсила санади ин зиёратнома маҷҳуланд ва дар кутуби риҷолӣ, ба ҷузи Қомус-ур-риҷол (таълиф: 1360ҳ.қ.) шарҳи ҳоли онҳо наёмадааст. Баъзе аз онҳо низ заъифанд.[16]
Оятуллоҳ Хуӣ (ваф.1413ҳ.қ.) дар китоби Муъҷаму риҷол-ил-ҳадис гуфтааст, наметавон яқин кард, ки аз ноҳияи муқаддаса содир шуда бошад.[17] Муҳаммадмаҳдии Шамсиддин, интисоби ин зиёратнома ба Имом Маҳдиро заъиф медонад; бо ин ҳол муътақид аст, ба унвони матни таърихӣ метавон ба он эътимод кард.[18]
Дар муқобил, Наҷмиддини Табасӣ - ҳадиспажуҳ, ишколоти санадии ин зиёратномаро напазируфтааст.[19] Ӯ бо истинод ба муҳтавои зиёратнома ва ҳамоҳангии он бо дуоҳо ва зиёратномаҳои дигар ва ҳамчунин татбиқи матолиби он бо гузоришҳои таърихӣ, онро муътабар медонад.[20]
Теъдоди шуҳадо дар зиёратнома
Ба гуфтаи Муҳаммадмаҳдии Шамсиддин, зиёрат-уш-шуҳадои китоби ал-Иқбол, навиштаи Сайид ибни Товус аз 63 шаҳид ном бурдааст,[21] аммо Муҳаммадиброҳим Оятӣ гуфтааст, дар он, ба 72 нафар аз шуҳадои Карбало дуруд фиристода шудааст, ки 17 нафарашон аз Банӣ Ҳошим ва 55 нафар аз қабилаҳои дигар будаанд.[22] Бо ин ҳол, дар бархе аз нусхаҳои ал-Мазор, бар 74 тан[23] ба унвони шаҳид салом дода шуда ва дар бархе аз нусхаҳои Иқбол, бар 81 тан.[24]
Камбудиҳои муҳтавоӣ
Ба гуфтаи Муҳсини Ранҷбар дар мақолаи «Пажуҳише дар бораи ду зиёрати Ноҳия ва зиёрати Раҷабия», дар ин зиёратнома матолибе вуҷуд дорад, ки интисоби он ба маъсумро зери савол мебарад:
- Ном набурдан аз Бурайр ибни Хузайр дар зумраи шуҳадои Карбало;
- Муаррифии Қайс ибни Мусаҳҳар аз шуҳадои рӯзи Ошуро, дар ҳоле ки ба гузориши манобеи таърихӣ, ӯ қабл аз рӯзи Ошуро ба шаҳодат расид;
- Муаррифии Муслим ибни Авсаҷа ба унвони нахустин шаҳиди Карбало, дар ҳоле ки манобеи таърихӣ Бурайр ибни Хузайрро нахустин шаҳиди Карбало медонанд.[25]
Матн ва тарҷума
Матн[26]
салом бар ту эй аввалин кушта шуда, аз насли беҳтарини силсила, аз хонадони иброҳӣми халил, дуруди худо бар ту ва бар падари ту бод, ки дарбора ту гуфт : худои бикашади он гуруҳеро ки туро киштанд эй фарзандам, чаҳ чизеи ононро бар худо осӣ кард, ва бар таҷовуз ба ҳурмату эҳтиром расӯл водошт, баъд аз ту чиқадр зиндагии дунё беарзишаст., гуё туро май байнам ки дар баробари Имом Ҳусайни алайҳи ассалом дар майдони набарди намоён шуда ،
Ва раҷаз май хуоне ва ба кофарон май гӯйӣ :
ман али ибни ҳусайн ибни алӣ ҳастам * * * * савганд ба хонаи худо ки мо, ба паёмбари наздиктару сзоўортрим
обӣ бо найзаи захмӣ тон мекунам то онҷо ки найза ба худ бипечад * * * * ва бо шамшир май знмтону бад-ӣни гӯна аз падарам ҳимоят мекунам
зарбат ( шамшир ) ҷавони ҳошимии арабӣ ( алавӣ ) ки бар шумо фурӯд меояд * * * * ба худои савганди фарзанди он пасти фитрат бар мо ҳукм нахоҳад ронад.
Ту бидон чаҳ ки дӯст доштӣ раседӣ ،у парвардгоратро мулоқот кардӣ. Ман шаҳодат май даҳум ки ту ба худоу расӯлаши сзоўортрӣ, ту фарзанди расӯли худоӣу фарзанди ҳуҷҷат ӯу эмин ӯе. Худои қотили ту мара ибни мнқз ибни нӯъмони абдӣу касонеро ки ҳамроҳ ӯ дар қатли ту ширкат карданду алайҳи ту талош намуданд лаънат кунад ва хор бисозад, худои ононро дохил ҷаҳаннам мекунад ки саранҷом бисёр бадӣаст. Худованди моро аз дидоркунандагону рафиқону ҳамроҳони ту ва аз ҳам нишинон ҷаду падару амӯу бародару модари мазлӯмаи ?ут қарор диҳад. Аз қотилони ту безорӣ меҷӯям ва ба худои паноҳ май барам ва аз худованд дар зиндагии ҷовиди ҳам нишинӣ бо туро май талабам ва аз душманони ту ки мункирон ҳақ бӯдаанд безорӣ меҷӯям ва ба худои паноҳ май барам. Салому раҳмату баракоти худо бар ту бод.
Салом бар Абдуллоҳ ибни ҳусайн, кӯдаки ширхорае ки тир хӯрд ва ба шаҳодат расед, ва дар хӯн хеш ғалтеду хунаш дар осмон боло рафт. Кӯдакӣ ки бо тир дар оғӯши падараш забҳ шуд, худо лаънат кунад қотил ӯ ҳармала ибни коҳили асадӣу ҳамдастонашро.
Салом бар Абдуллоҳ ибни амӣралмуъминӣн, озмоишкунанда балоу мунодии вилояти оли расӯл дар майдони Карбало, онкӣ аз пасу пеши зарба ҳо хӯрду захм ҳо дид, худои қотил ӯ ҳоне ибни сбити ҳзрмӣро лаънат кунад.
Салом бар аббос ибни амӣралмуъминӣн, ки бо ҷони хеши бародарашро ёрӣ мекард, ва ба хотир ӯ аз худ май гузашт, барои бародараши нигаҳбону сарбози фидокорӣ буд, бо вуҷӯдӣ ки худ ташна буд талош кард обиро ки дошт ба ҳусайн бирасонад, онкии ду дасташ бурӣда шуд. Худованди қотилон ӯ язид ибни рқод ( вқод ) ҳитӣу ҳаким ибни туфайли тоӣӣро лаънат кунад.
Салом бар Ҷаъфар ибни амӣралмуъминӣн, шикебу нигаҳбони нафаси хеш, ғарибии даври афтода аз ватан, розӣу таслими ҷиҳоду пеши қадам дар майдони ҷанг, касе ки дар майдони набард бисёре бар ӯ тохтанд то мағлӯбаш сохтанд. Худои қотил ӯ ҳоне ибни сбити ҳзрмӣро лаънат кунад.
Салом бар аббос ибни амӣралмуъминӣн, ки бо ҷони хеши бародарашро ёрӣ мекард, ва ба хотир ӯ аз худ май гузашт, барои бародараши нигаҳбону сарбози фидокорӣ буд, бо вуҷӯдӣ ки худ ташна буд талош кард обиро ки дошт ба ҳусайн бирасонад, онкии ду дасташ бурӣда шуд. Худованди қотилон ӯ язид ибни рқод ( вқод ) ҳитӣу ҳаким ибни туфайли тоӣӣро лаънат кунад.
Салом бар Ҷаъфар ибни амӣралмуъминӣн, шикебу нигаҳбони нафаси хеш, ғарибии даври афтода аз ватан, розӣу таслими ҷиҳоду пеши қадам дар майдони ҷанг, касе ки дар майдони набард бисёре бар ӯ тохтанд то мағлӯбаш сохтанд. Худои қотил ӯ ҳоне ибни сбити ҳзрмӣро лаънат кунад.
Салом бар Усмон ибни амӣралмуъминӣн, ки ба исми Усмон ибни мзъўни номида шуда буд. Худои қотилон ӯ хўли ибни язиди асбҳии أёдӣ ( ки ба ӯ тирандозӣ кард ) ва обоне дорамиро лаънат кунад.
Салом бар Муҳаммад ибни амӣралмуъминӣн, ки тавассут обоне дорамӣ кушта шуд, худои қотилашро лаънат кунаду азоби дарднокро ҳар чаҳ бештар бар ӯ биафзояд, дуруди худо бар ту эй Муҳаммад ва бар хонадони сабури ту бод.
Салом бар Абубакр ибни ҳасани пок, ёрикунанда, тири хӯрдае ки бо тири кушанда ба шаҳодат расед, худои қотил ӯ Абдуллоҳ ибни ақабаи ғнўӣро лаънат кунад.
Салом бар Абдуллоҳ ибни ҳасан ибни алӣ, поки тинат, худои қотил ӯ ҳармала ибни коҳили асадиро ки ба сӯяш тирандозӣ кард, лаънат кунад.
Салом бар қосим ибни ҳасан ибни алӣ, онкии фарқи сараш шикофта шуду фарёд ва туонаш аз ӯ гирифта шуд, ҳангомӣ ки амӯяши ҳусайнро садо зад, амӯяш ҳамчун парандае тезпарвоз ва чун бозии шикорӣ, ҳозир шуд дар ҳоле ки қосим бо поиши хокро зер ва рӯ мекард ва дар ҳол ҷон кандан буд ҳусайни алайҳ ассалом фармӯд : раҳмати худо аз гуруҳе ки туро киштанд даври бод, дар рӯзи қиёмати ҷади ту паёмбару падарати алайҳими ассалом, душмани он ҳо хоҳанд буд, сипас фармӯд ба худои савганди сахт ва ногувораст бар амӯят, ки ту ӯро фарёд кунӣ ва ӯ туро иҷобат накунад, ё иҷобатат кунад дар ҳоле ки ту кушта шудае (у баданати пар аз захмасту дасти ҳайти қитъаи қитъа ) ва ин иҷобати ҳеҷ сӯдӣ ба ту нарасонад. Ба худои савганди имрӯз рӯзӣаст ки душманон амӯят бисёранд ва ёронаш андаканд.
Худованди маро дар қиёмати ҳамроҳи шумо қарор диҳад ва дар ҷойгоҳи шумо маро низ маконе ато кунад, худованди қотили ту Амр ибни саъд бен нафил أздӣро лаънат кунад ва ба дузах дарандозаду азоби дарднокиро барои ӯ муҳайё кунад.
Салом бар Авн ибни Абдуллоҳ ибни Ҷаъфари тайёр, дар биҳиштҳои пурнеъмат, ҳам паймони имону мутаъаҳҳид ба он, пайкоргар бо ҳамовардон, насиҳаткунанда ба хотири раҳмон ،у таловаткунанда сӯраи ҳамду қуръон, худои қотил ӯ Абдуллоҳ ибни қутбаи нбҳонӣро лаънат кунад.
Салом бар Муҳаммад ибни Абдуллоҳ ибни Ҷаъфар, шаҳидӣ ба ҷои падарашу ҳамонандӣ барои бародари шаҳидаш, ки бо пайкари хеш аз ӯ нигаҳдорӣ мекард, худованди қотил ӯ омир ибни нҳшли тмимӣро лаънат кунад. Салом бар Ҷаъфар ибни Ақил, худованди қотил ӯ башар ибни хўти ҳамадониро лаънат кунад. Салом бар абдураҳмон ибни Ақил, худованди қотил ӯ умр ибни холид ибни асади ҷҳнӣро ки ба сӯй ӯ тирандозӣ кард лаънат кунад.
Салом бар куштау писари кушта, Абдуллоҳ ибни мусаллам ибни Ақил, худои қотил ӯ омир ибни съсъаҳ ( асад ибни молик )ро лаънат кунад.
Салом бар Абуабдулло ибни мусаллам ибни Ақил ،у лаънати худо бар қотил ӯ Амр ибни сбиҳи сидоўӣ ки ба сӯяш тирандозӣ кард бод.
Салом бар Муҳаммад ибни абии Саид ибни Ақил ،у лаънати худо бар қотилаши лқит ибни ношири ҷҳнӣ салом бар сулаймони ғуломи ҳусайни фарзанди амирмؤмнони ъалиҳумо ассаломи нафрини худо бар қотил ӯ сулаймон ибни ъўФи ҳзрмии бод.
Салом бар қорб, ғуломи ҳусайн ибни алии ъалиҳумо ассалом салом бар мнҷҳ, ғуломи ҳусайн ибни алии ъалиҳумо ассалом
салом бар мусаллам ибни Ъусаҷаи асадӣ, ки вақте ҳусайн ба ӯ иҷозаи бозгашт аз саҳнаи Карбалоро дод, хитоб ба эмом гуфт : оё мо туро танҳо бигзорем ! ? онгоҳ дар ин бора ки ҳақи туро биҷой наёвардаем чаҳ узрӣ дар пешгоҳ худо биоварем, на, ба худои савганди туро танҳо нахоҳем гузошт. Он қадр бо онон хоҳам ҷангед то найзаи худро дар сина онон башиканам ва то бидон ҳангом ки қабзаи шамшир дар даст манаст бар онон хоҳам тохт ва агар дигари аслаҳае дар дастам боқӣ намонад, бо санг хоҳам ҷангеду ҳаргиз аз ту ҷудо нахоҳам шуд то онкии ҳамроҳи ту ( баҷангам то ) бимирам.
Ту эй мусаллам ибни Ъусаҷа, аввалин касе ҳастӣ ки ҷонашро дар роҳи худо арза кард ва нахустин шаҳид аз шаҳидони роҳи худоӣ, ки паймони хешро ба анҷоми расонид. Ба худои каъбаи савганд ки растгор шудӣ, дар ин пешгомии худ дар ҷиҳод бо кофарону ёрӣ кардани эмоми сипосу подоши ту бо худои бод. Он ҳангом ки эмом пеш омад ва ту афтода будӣ, фармӯд : худои туро раҳмат кунад эй мусаллам ибни Ъусаҷа ва ин ояро хонд : Фмнْҳмْи ман қзиٰи нҳْбаҳу мнْҳмْи мнْи инْтзр ва мо бдлўои тбдилоً ( тарҷума : гуруҳе аз онони паймони хешро ба анҷоми расониданду гуруҳеи дигар дар интизор ҳастанд. ) [ аҳзоб–32 ]
салом бар саъд ибни Абдуллоҳи ҳанафӣ, ки вақте эмом ба ӯ иҷозаи бозгаштро дод хитоб ба эмом гуфт : ҳаргизи туро танҳо нахоҳем гузошт то худованд шоҳид бошад ки мо дар ғайбати расӯли худои слии аллоҳи алайҳи волаҳи вслми паймони хешро дарбора ту ҳифз карда ва ба анҷом расонадем, ба худои савганд агар бидонам ки кушта мешаваму дубора зинда мешавам, сипас баданамро зинда зинда месӯзонанд ва ин ҷараёни ҳафтод бор бо ман такрор мегардад бози ҳам аз ту ҷудо нахоҳам шуд то онкӣ дар пешгоҳ ту баҷангам ва ҷон бисипорам. Чаро чунин накунам дар ҳоле ки ин танҳо як бори мурдан ё кушта шуданасту баъд расӣдан ба каромату иззатӣ ки то абад поён нахоҳад дошт. Салом бар ту ки ҷони хеш дар ин роҳ додӣу эмоми худро ёрӣ кардӣ ва дар зиндагии ҷовид аз сӯии худо ба каромат ва иззат раседӣ, худованди моро дар миёни шумо шаҳидон маҳшур кунаду рӯзии моро рафоқату дӯстии шумо дар аъло алӣин қарор диҳад.
салом бар башар ибни умри ҳзрмӣ, сипосу ҳамди худоӣ бар ту бод. Ҳусайн ба ту низ иҷозаи бозгашт аз саҳнаи набардро дод аммо ту хитоб ба эмом арз кардӣ : бадани ман зиндаи зинда, хӯроки дарандагони ваҳшии бод, агар туро раҳои созам ва Биравам ва аз ту ( барои рафтан ) мураккабӣ бихоҳам ва туро бо камии ёрон танҳо гузошта, ва худ осӯда хотир бозгардам, ҳаргиз чунин нахоҳад шуд. салом бар язид ибни ҳсини ҳамадонии машриқӣ, қории қуръону ҷангҷӯии саҳнаи набард. салом бар умрон ибни каъби Ансорӣ. Салом бар Наим ибни аҷҷалони Ансорӣ.
салом бар зуҳайр ибни қини бҷлӣ, ки ҳангомӣ ки ҳусайн ба ӯ низ иҷоза бозгашт дод хитоб ба эмом гуфт : на, ба худои савганди ҳаргизи чунин иттифоқӣ нахоҳад афтод, оё фарзанди расӯли худои слии аллоҳи алайҳи волаҳи вслмро, дар дасти душманони асир шудаи раҳои созам ва худро наҷоти даҳум ? худованди чунин рӯзиро дар зиндагӣ ба ман нишони надиҳад. салом бар Амр ибни қрзаҳи Ансорӣ. Салом бар ҳабиб ибни мазоҳири асадӣ. салом бар ҳур ибни язиди риёҳӣ. Салом бар Абдуллоҳ ибни ъмири клбӣ. салом бар нофеъ ибни ҳилоли бҷлии Муродӣ. Салом бар أнс ибни коҳили асадӣ. салом бар Қайс ибни мсҳри сидоўӣ. Салом бар Абдуллоҳу абдурраҳмони ду писари ърўаҳ ибни ҳроқ аз қабӣлаи ғаффорӣ..
салом бар ҷўн ибни ҳурии ғуломи Абӯзари ғаффорӣ. Салом бар шбиб ибни Абдуллоҳи нҳшлӣ. салом бар ҳуҷҷоҷ ибни язиди саъдӣ. Салом бар қосту караши тғлбии писарони зуҳайр. салом бар кунона бен атиқ. Салом бар зрғомаҳ ибни молик. Салом бар ҷӯин бен молики збъӣ. салом бар Амр ибни збиъаҳи збъӣ. Салом бар зайд ибни сбити Қайсӣ. салом бар Абдуллоҳу Убайдуллоҳи писарони язид ибни сбити Қайсӣ. Салом бар омир ибни мусаллам. салом бар қънби фарзанди Амри тмрӣ. Салом бар солими ғуломи омир ибни мусаллам салом бар сайфи писари молики абдӣ. Салом бар зуҳайр ибни бшْри хсْъмӣ. салом бар бадари фарзанди мъқли ҷъФӣ. Салом бар ҳуҷҷоҷи фарзанди мсрўқи ҷъФӣ.
саломи брмсъўди фарзанди ҳуҷҷоҷи вслом бар писараш. Салом бар маҷмаъи фарзанди Абдуллоҳи ъоӣзӣ. салом бар омири фарзанди ҳисони фарзанди шриҳи тоӣӣ. Салом бар ҳёни фарзанди ҳориси салмонии аздӣ. салом бар ҷндби фарзанди ҳаҷари хўлонӣ. Салом бар умр ибни холиди сидоўӣ, салом бар Саиди ғулом ӯ. салом бар язид ибни зиёди мҳосри кнْдӣ. Салом бар зоҳр, ғуломи Амр ибни ҳмқ. алом бар ҷабала ибни алии шайбонӣ. Салом бар солим, ғулом банӣ Мадинаи клбӣ. салом бар аслм ибни касӣри أздӣ. Салом бар қосим ибни ҳабиби أздӣ.
салом бар умр ибни аҳдўси ҳзрмӣ. Салом бар абўсмомаҳ, Амр ибни Абдуллоҳи алсоӣдӣ. салом бар умр ибни аҳдўси ҳзрмӣ. Салом бар абўсмомаҳ, Амр ибни Абдуллоҳи алсоӣдӣ. салом бар ҳанзала ибни асъади шбомӣ. Салом бар абдурраҳмони фарзанди Абдуллоҳ ибни кдни арҳбӣ. салом бар аммор ибни абии саломаи долоне.
салом бар ъобси фарзанди обии шбиби шокирӣ. Салом бар шўзби мансӯб ба қабӣлаи шокир. салом бар шбиби фарзанди ҳорис ибни сариъ. Салом бар молики писари Абдуллоҳи фарзанди сариъ. салом бар маҷрӯҳи асир, савор ибни абии ҳмири фаҳмии ҳамадонӣ.. Ва салом бар ҳамроҳ ӯ, маҷрӯҳи фӯт шуда дар берун аз маърака, Амр ибни Абдуллоҳи алҷндъӣ.
Салом бар шумо эй беҳтарини ёрон, салом бар шумо ба хотири шикебеи тон, пас чаҳ некаст зиндагии охират барои шумо. Худованди шуморо дар ҷойгоҳи некон қарор диҳад. Шаҳодат май даҳум ки худованди ончиро ки пӯшидау пинҳон буд барои шумо ошкори сохту ҳамворӣу осониро барои шумо омода карду бахшиши фаровониро насиб шумо кард. Шумо нисбат ба ҳақ суст набӯдед шумо дар рафтан ба сӯии ҳақ бар мо пешӣ гирифтед, ва мо дар зиндагии охират ба шумо хоҳеми пайваст, салому раҳмату баракоти худованди шомили шумо бод. [ 26 ]
Эзоҳ
- ↑ Ибни Машҳадӣ, ал-Мазор-ул-кабир, 1419ҳ.қ., саҳ.485; Сайид ибни Товус, ал-Иқбол, 1416ҳ.қ., ҷ.3, саҳ.73.
- ↑ Ниг.: Ибни Машҳадӣ, ал-Мазор-ул-кабир, 1419ҳ.қ., саҳ.485–496; Сайид ибни Товус, ал-Иқбол, 1416ҳ.қ., ҷ.3, саҳ.73 - 80.
- ↑ Ниг.: “Зиёрати ноҳияи муқаддаса”, вебгоҳи ал-Кавсар.
- ↑ Ниг.: “Зиёрати ноҳияи муқаддаса”, вебгоҳи ал-Кавсар.
- ↑ Ниг.: Табасӣ, “Зиёрати ноҳияи муқаддаса”, саҳ.194.
- ↑ Ибни Машҳадӣ, ал-Мазор-ул-кабир, 1419ҳ.қ., саҳ.485; Сайид ибни Товус, ал-Иқбол, 1416ҳ.қ., ҷ.3, саҳ.73.
- ↑ Муҳаммадии Рейшаҳрӣ, Донишномаи Имом Ҳусайн (а), ҷ.12, саҳ.271, понависи 1.
- ↑ Ниг.: Момақонӣ, Танқиҳ-ул-мақол, бе то, ҷ.1, саҳ.453.
- ↑ Муфид, ал-Иршод, 1413ҳ.қ., ҷ.2, саҳ.339.
- ↑ Кулайнӣ, ал-Кофӣ, 1407ҳ.қ., ҷ.1, саҳ.514.
- ↑ Маҳдипӯр, Наброс-уз-зоир фи зиёрат-ил-ҳоир, 1419ҳ.қ., саҳ.134.
- ↑ Тастарӣ, Қомус-ур-риҷол, ҷ.9, саҳ.504; Оятӣ, Баррасии таърихи Ошуро, 1383ҳ.ш., саҳ.141.
- ↑ Маҷлисӣ, Биҳор-ул-анвор, 1403ҳ.қ., ҷ.101, саҳ.274.
- ↑ Ибни Машҳадӣ, ал-Мазор-ул-кабир, 1419ҳ.қ., саҳ.485-496.
- ↑ Сайид ибни Товус, ал-Иқбол, 1416ҳ.қ., ҷ.3, саҳ.73 - 80.
- ↑ Шамсиддин, Ансор-ул-Ҳусайн, 1429ҳ.қ., саҳ.207 - 209.
- ↑ Хуӣ, Муъҷаму риҷол-ил-ҳадис, 1413ҳ.қ., ҷ.18, саҳ.220.
- ↑ Шамсиддин, Ансор-ул-Ҳусайн, 1429ҳ.қ., саҳ.215.
- ↑ Ниг.: Табасӣ, “Зиёрати ноҳияи муқаддаса”, саҳ.195 - 197.
- ↑ Ниг.: Табасӣ, “Зиёрати ноҳияи муқаддаса”, саҳ.196 - 197.
- ↑ Шамсиддин, Ансор-ул-Ҳусайн, 1429ҳ.қ., саҳ.216.
- ↑ Оятӣ, Баррасии таърихи Ошуро, 1383ҳ.ш., саҳ.141.
- ↑ Ниг.: Ибни Машҳадӣ, ал-Мазор-ул-кабир, 1419ҳ.қ., саҳ.485-496.
- ↑ Ниг.: Сайид ибни Товус, ал-Иқбол, 1416ҳ.қ., ҷ.3, саҳ.73 - 80.
- ↑ Ранҷбар, “Пажуҳише дар бораи ду зиёрати ноҳия ва зиёрати раҷабия”, саҳ.61.
- ↑ Маҷлисӣ, Биҳор-ул-анвор, 1403ҳ.қ., ҷ.101, саҳ.274 - 269.
Сарчашма
- Зиёрати ноҳияи муқаддаса”, вебгоҳи ал-Кавсар, таърихи дарҷи матлаб: 5 озари 1400ҳ.ш., таърихи боздид: 12 меҳри 1402ҳ.ш.
- Ибни Машҳадӣ, Муҳаммад ибни Ҷаъфар, ал-Мазор-ул-кабир, таҳқиқи Ҷавод Қайюмӣ, Қум, муассисаи ал-Нашрул-исломӣ, 1419ҳ.қ.
- Кулайнӣ, Муҳаммад ибни Яъқуб, ал-Кофӣ, таҳқиқи Алиакбари Ғаффорӣ ва Муҳаммади Охундӣ, Теҳрон, Дорул-кутубил-исломийя, чопи чаҳорум, 1407ҳ.қ.
- Маҳдипӯр, Алиакбар, Наброс-уз-зоир фи зиёрат-ил-ҳоир, Қум, муассисатур-Рисолат, 1429ҳ.қ.
- Маҷлисӣ, Муҳаммадбоқир, Биҳор-ул-анвор, БейрУт, муассисатул-Вафо, 1403ҳ.қ.
- Момақонӣ, Абдуллоҳ, Танқиҳ-ул-мақол фи илм-ир-риҷол, Наҷаф, бе то.
- Муфид, Муҳаммад ибни Муҳаммад, ал-Иршод фи маърифати ҳуҷаҷиллоҳи ала-л-ибод, тасҳеҳи муассисаи Олулбайт, Қум, конгресси Шайхи Муфид, 1413ҳ.қ.
- Муҳаммадии Рейшаҳрӣ, Муҳаммад, Донишномаи Имом Ҳусайн (а) бар пояи Қуръон, ҳадис ва таърих, Қум, интишороти Дорул-ҳадис, 1388ҳ.ш.
- Оятӣ, Муҳаммадиброҳим, Баррасии таърихи Ошуро, ба кӯшиши Маҳдии Ансорӣ, Қум, муассисаи интишоротии Имоми Аср (аҷ), 1383ҳ.ш.
- Ранҷбар, Муҳсин, “Пажуҳише дар бораи ду зиёрати ноҳия ва зиёрати раҷабия”, дар Мутолиъоти таърихи Ислом, № 26, поизи 1394ҳ.ш.
- Сайид ибни Товус, Алӣ ибни Мусо, ал-Иқбол би-л-аъмол-ил-ҳасан, таҳқиқи Ҷаводи Қайюмӣ, Қум, Мактабтул-эъломил-исломӣ, 1416ҳ.қ.
- Табасӣ, Наҷмиддин, “Зиёрати ноҳияи муқаддаса”, дар Интизор, № 20, урдибиҳишти 1386ҳ.ш.
- Тастарӣ, Муҳаммадтақӣ, Қомус-ур-риҷол, таҳқиқи муассисаи ал-Нашрул-исломӣ, Қум, ал-Нашрул-исломӣ, 1428ҳ.қ.
- Хуӣ, Сайид Абулқосим, Муъҷаму риҷол-ил-ҳадис, Қум, Матбаъатул-одоб, 1413ҳ.қ./1372ҳ.ш.
- Шамсиддин, Муҳаммадмаҳдӣ, Ансор-ул-Ҳусайн, таҳқиқи Сомӣ Ғарирӣ, Қум, Дорул-кутубил-исломӣ, 1429ҳ.қ./2008м.