Сайид Абулқосим Хуӣ: Тафовут байни таҳрирҳо
→Иқдомоти сиёсӣ
| Сатри 138: | Сатри 138: | ||
== Иқдомоти сиёсӣ == | == Иқдомоти сиёсӣ == | ||
[[Акс:حمایت خوئی از انقلاب اسلامی.jpg|мини|250px|Ҳимоят аз Инқилоби исломии Эрон]] | |||
Сайид Абулқосими Хуӣ, то пеш аз [[Марҷаи тақлид|марҷаият]], баёнияҳо ва иттилоияҳое дар маҳкумияти иқдомоти ҳукумати Паҳлавӣ содир карда, дар як давраи беш аз даҳсола, тақрибан сиёсати сукутро дар пеш гирифта ва сипас дар остонаи пирӯзии [[Инқилоби исломии Эрон|Инқилоби исломӣ]] дар Эрон дар баҳмани 1357 ҳиҷрии шамсӣ, ба ҳимоят аз [[Сайид Рӯҳуллоҳ Мӯсавии Хумайнӣ|Имом Хумайнӣ]] ва Инқилоби исломӣ пардохтааст. Саранҷоми ҳимояти Хуӣ аз [[Интифозаи шаъбонияи Ироқ|интифозаи шаъбонияи шиаёни Ироқ]], ба ҳасри хонагии ӯ анҷомид.<ref>Раисзода, “Хуӣ, Абулқосим”, саҳ.516.</ref> Бархе аз иқдомоти иҷтимоӣ ва сиёсии Оятуллоҳ Хуӣ иборатанд аз: | Сайид Абулқосими Хуӣ, то пеш аз [[Марҷаи тақлид|марҷаият]], баёнияҳо ва иттилоияҳое дар маҳкумияти иқдомоти ҳукумати Паҳлавӣ содир карда, дар як давраи беш аз даҳсола, тақрибан сиёсати сукутро дар пеш гирифта ва сипас дар остонаи пирӯзии [[Инқилоби исломии Эрон|Инқилоби исломӣ]] дар Эрон дар баҳмани 1357 ҳиҷрии шамсӣ, ба ҳимоят аз [[Сайид Рӯҳуллоҳ Мӯсавии Хумайнӣ|Имом Хумайнӣ]] ва Инқилоби исломӣ пардохтааст. Саранҷоми ҳимояти Хуӣ аз [[Интифозаи шаъбонияи Ироқ|интифозаи шаъбонияи шиаёни Ироқ]], ба ҳасри хонагии ӯ анҷомид.<ref>Раисзода, “Хуӣ, Абулқосим”, саҳ.516.</ref> Бархе аз иқдомоти иҷтимоӣ ва сиёсии Оятуллоҳ Хуӣ иборатанд аз: | ||
| Сатри 145: | Сатри 146: | ||
=== Ихроҷи эрониён аз Ироқ === | === Ихроҷи эрониён аз Ироқ === | ||
:''Мақолаи аслӣ:'' [[Муъовидин|'''Муъовидин''']] | :''Мақолаи аслӣ:'' [[Муъовидин|'''Муъовидин''']] | ||
Дар ҷараёни ихроҷи эрониён аз Ироқ, аз авохири даҳаи 1340 шамсӣ, Хуӣ аз маъдуд олимони шиа буд, ки ихроҷ нашуд. Бо ин ҳол, ихроҷи бисёре аз шогирдонаш боиси коҳиши равнақи дарси ӯ шуд.<ref>Раисзода, “Хуӣ, Абулқосим”, саҳ.519.</ref> Бисёре аз шогирдони Хуӣ бо ҳузур дар ҳавзаи илмияи Қум, андешаҳои фиқҳӣ ва усулии устоди худро тарвиҷ карданд ва ҳавзаи илмияи Қум дар давраи муосирро, ки то пеш аз он таҳти таъасии равиши илмии Ҳоирии Яздӣ ва Буруҷердӣ буд, бо рӯйкардҳои фиқҳӣ ва усулии Хуӣ, Мирзои Ноинӣ, Муҳаққиқи Исфаҳонӣ ва Оқозиёи Ироқӣ ошно кунанд.<ref>Раисзода, “Хуӣ, Абулқосим”, саҳ.519 - 520.</ref> | Дар ҷараёни ихроҷи эрониён аз Ироқ, аз авохири даҳаи 1340 шамсӣ, Хуӣ аз маъдуд олимони шиа буд, ки ихроҷ нашуд. Бо ин ҳол, ихроҷи бисёре аз шогирдонаш боиси коҳиши равнақи дарси ӯ шуд.<ref>Раисзода, “Хуӣ, Абулқосим”, саҳ.519.</ref> Бисёре аз шогирдони Хуӣ бо ҳузур дар ҳавзаи илмияи Қум, андешаҳои фиқҳӣ ва усулии устоди худро тарвиҷ карданд ва ҳавзаи илмияи Қум дар давраи муосирро, ки то пеш аз он таҳти таъасии равиши илмии Ҳоирии Яздӣ ва Буруҷердӣ буд, бо рӯйкардҳои фиқҳӣ ва усулии Хуӣ, Мирзои Ноинӣ, Муҳаққиқи Исфаҳонӣ ва Оқозиёи Ироқӣ ошно кунанд.<ref>Раисзода, “Хуӣ, Абулқосим”, саҳ.519 - 520.</ref> | ||