Пайғамбарон: Тафовут байни таҳрирҳо
→Пайғамбарони соҳиби китоб
| Сатри 94: | Сатри 94: | ||
==Пайғамбарони соҳиби китоб== | ==Пайғамбарони соҳиби китоб== | ||
Теъдоде аз пайғамбарон китоби осмонӣ доштаанд; бино бар оёти Қуръон, Забур, китоби ҳазрати Довуд (а) | Теъдоде аз пайғамбарон китоби осмонӣ доштаанд; бино бар оёти Қуръон, Забур, китоби ҳазрати Довуд (а)<ref>Сураи Исро, ояти 55.</ref>, Таврот, китоби ҳазрати Мусо (а) [Ёддошти 4 ], Инҷил, китоби ҳазрати Исо (а)<ref>Сураи Ҳадид, ояти 27.</ref> ва Қуръон, китоби ҳазрати Муҳаммад (с)<ref>Сураи Шуро, ояти 7.</ref> будааст. | ||
Қуръон, китобе барои ҳазрати Иброҳим (а) ном набурда ва аз иборати «Суҳуф» барои ӯ истифода кардааст. | Қуръон, китобе барои ҳазрати Иброҳим (а) ном набурда ва аз иборати «Суҳуф» барои ӯ истифода кардааст.<ref>Сураи Аъло, ояти 19.</ref> Ҳамчунин тибқи ҳадисе, Худованд 50 саҳифа бар Шис (а), 30 саҳифа бар Идрис (а) ва 20 саҳифа бар Иброҳим (а) фиристодааст.<ref>Садуқ, ал-Хисол, 1362ҳ.ш., ҷ.2, саҳ.524.</ref> | ||
Муфассирон бо истинод ба ояти «аз дин ончиро ба Нуҳ супориш карда буд, барои шумо ташреъ кард ва ончиро ба ту ваҳй кардем; ва ончи Иброҳим, Мусо ва Исоро ба он тавсия намудем.» | Муфассирон бо истинод ба ояти «аз дин ончиро ба Нуҳ супориш карда буд, барои шумо ташреъ кард ва ончиро ба ту ваҳй кардем; ва ончи Иброҳим, Мусо ва Исоро ба он тавсия намудем.»<ref>Сураи Шуро, ояти 13.</ref>, ҳазрати Нуҳ (а), Иброҳим (а), Мусо (а), Исо (а) ва Муҳаммад (с)-ро дорои шариат донистаанд.<ref>Таботабоӣ, ал-Мизон, 1417ҳ.қ., ҷ.2, саҳ.141.</ref> Дар бархе ривоёт, иллати улулъазм муаррифӣ шудани ин пайғамбарон низ шариати онон дониста шудааст.<ref>Садуқ, Уюну ахбор-ир-Ризо, 1378ҳ.қ., ҷ.2, саҳ.80.</ref> | ||
Аллома Таботабоӣ гуфтааст, ки ҳаряк аз пайғамбарони улулъазм дорои китобу шариат будаанд | Аллома Таботабоӣ гуфтааст, ки ҳаряк аз пайғамбарони улулъазм дорои китобу шариат будаанд<ref>Таботабоӣ, ал-Мизон, 1417ҳ.қ., ҷ.2, саҳ.141.</ref> ва китоби пайғамбарони ғайри улулъазм монанди Довуд (а),<ref>Сураи Нисо, ояти 163.</ref> Шис (а) ва Идрис (а),<ref>Садуқ, ал-Хисол, 1362ҳ.ш., ҷ.2, саҳ.524.</ref> зиддияте бо ихтисоси шариат ба пайғамбарони улулъазм надорад; зеро китоби пайғамбарони ғайри улулъазм муштамил бар аҳкому шариъат набудааст.<ref>Таботабоӣ, ал-Мизон, 1417ҳ.қ., ҷ.2, саҳ.141.</ref> | ||
==Мӯъҷизот== | ==Мӯъҷизот== | ||