Пайғамбарон: Тафовут байни таҳрирҳо
→Муъҷизот
| Сатри 127: | Сатри 127: | ||
==Муъҷизот== | ==Муъҷизот== | ||
Муъҷиза, роҳи шинохти пайғамбарони рости аз муддаиёни дурӯғини набувват аст. Муъҷиза кори хориқулъодае аст, ки аз ҷониби Худо ва ба дасти пайғамбар анҷом мешавад, ва бо иддаои набувват ва таҳаддӣ ҳамроҳ аст.<ref>Муфид, ан-Нукат-ул-эътиқодия, 1413ҳ.қ., саҳ.35.</ref> | [[Муъҷиза]], роҳи шинохти пайғамбарони рости аз муддаиёни дурӯғини набувват аст. Муъҷиза кори хориқулъодае аст, ки аз ҷониби Худо ва ба дасти пайғамбар анҷом мешавад, ва бо иддаои набувват ва таҳаддӣ ҳамроҳ аст.<ref>Муфид, ан-Нукат-ул-эътиқодия, 1413ҳ.қ., саҳ.35.</ref> | ||
Қуръон бархе аз муъҷизоти пайғамбаронро зикр кардааст; ноқаи Солеҳ,<ref>Сураи Аъроф, ояти 73.</ref> сард шудани оташ бар Иброҳим,<ref>Сураи Анбиё, ояти 69.</ref> зинда шудани чаҳор мурғ ба дасти Иброҳим,<ref>Сураи Бақара, ояти 260.</ref> муъҷизоти нуҳгонаи Мусо (а) монанди табдил шудани асо ба аждаҳо,<ref>Сураи Шуъаро, ояти 32.</ref> ҷорӣ шудани дувоздаҳ чашмаи об барои асботи Банӣ Исроил,<ref>Сураи Бақараи ояти 60.</ref> шикофта шудани дарё ва боз шудани роҳи наҷот барои Банӣ Исроил,<ref>Сураи Шуъаро, ояти 63.</ref> яди байзо,<ref>Сураи Аъроф: ояти 108; сураи Тоҳо, ояти 22; сураи Шуъаро, ояти 33; сураи Намл, ояти 12; сураи Қасас, ояти 32.</ref> муъҷизоти Исо (а) монанди шифо додани беморон, зинда кардани мурдагон, табдили гул ба паранда<ref>Сураи Оли Имрон, ояти 49; сураи Моида, ояти 110.</ref> ва муъҷизоти Пайғамбари Акрам (с) монанди Қуръони Карим<ref>Сураи Тур, ояти 34.</ref> ва шаққулқамар<ref>Сураи Қамар, ояти 1.</ref> аз муъҷизоти машҳури пайғамбарон аст, ки дар Қуръон ба онҳо ишора шудааст. Ибни Ҷавзӣ аз манобеъе сухан гуфтааст, ки 1000 муъҷиза барои Пайғамбари Акрам (с) нақл кардаанд.<ref>Ибни Ҷавзӣ, ал-Мунтазам, 1412ҳ.қ., ҷ.15, саҳ.129.</ref> | Қуръон бархе аз муъҷизоти пайғамбаронро зикр кардааст; [[ноқаи Солеҳ]],<ref>Сураи Аъроф, ояти 73.</ref> сард шудани оташ бар Иброҳим,<ref>Сураи Анбиё, ояти 69.</ref> зинда шудани [[Чаҳор мурғи Иброҳим|чаҳор мурғ]] ба дасти [[Иброҳим (пайғамбар)|Иброҳим]],<ref>Сураи Бақара, ояти 260.</ref> муъҷизоти нуҳгонаи Мусо (а) монанди табдил шудани асо ба аждаҳо,<ref>Сураи Шуъаро, ояти 32.</ref> ҷорӣ шудани дувоздаҳ чашмаи об барои [[Асбот|асботи Банӣ Исроил]],<ref>Сураи Бақараи ояти 60.</ref> шикофта шудани дарё ва боз шудани роҳи наҷот барои Банӣ Исроил,<ref>Сураи Шуъаро, ояти 63.</ref> [[яди байзо]],<ref>Сураи Аъроф: ояти 108; сураи Тоҳо, ояти 22; сураи Шуъаро, ояти 33; сураи Намл, ояти 12; сураи Қасас, ояти 32.</ref> муъҷизоти Исо (а) монанди шифо додани беморон, зинда кардани мурдагон, табдили гул ба паранда<ref>Сураи Оли Имрон, ояти 49; сураи Моида, ояти 110.</ref> ва муъҷизоти Пайғамбари Акрам (с) монанди [[Қуръон|Қуръони Карим]]<ref>Сураи Тур, ояти 34.</ref> ва [[шаққулқамар]]<ref>Сураи Қамар, ояти 1.</ref> аз муъҷизоти машҳури пайғамбарон аст, ки дар Қуръон ба онҳо ишора шудааст. [[Ибни Ҷавзӣ]] аз манобеъе сухан гуфтааст, ки 1000 муъҷиза барои Пайғамбари Акрам (с) нақл кардаанд.<ref>Ибни Ҷавзӣ, ал-Мунтазам, 1412ҳ.қ., ҷ.15, саҳ.129.</ref> | ||
Мутафовит будани муъҷизотро ношӣ аз тафовути маълумот ва ниёзи мардум, дар замонҳои мухталиф донистаанд. Ҳикмати Илоҳӣ иқтизо мекунад муъҷизаи ҳар пайғамбаре мутаносиб бо ниёзи мухотабонаш бошад. Барои намуна дар замони ҳазрати Мусо (а) сеҳру ҷоду ривоҷ дошт, Худованд муъҷизаи Мусоро асо қарор дод, то ҷодугарон аз овардани шабеҳи он нотавон бимонанд ва ҳуҷҷат бар дигарон тамом шавад.<ref>Тайиб, Атяб-ул-баён, 1378ҳ.ш., ҷ.1, саҳ.42.</ref> | Мутафовит будани муъҷизотро ношӣ аз тафовути маълумот ва ниёзи мардум, дар замонҳои мухталиф донистаанд. Ҳикмати Илоҳӣ иқтизо мекунад муъҷизаи ҳар пайғамбаре мутаносиб бо ниёзи мухотабонаш бошад. Барои намуна дар замони ҳазрати Мусо (а) сеҳру ҷоду ривоҷ дошт, Худованд муъҷизаи Мусоро асо қарор дод, то ҷодугарон аз овардани шабеҳи он нотавон бимонанд ва ҳуҷҷат бар дигарон тамом шавад.<ref>Тайиб, Атяб-ул-баён, 1378ҳ.ш., ҷ.1, саҳ.42.</ref> | ||
===Ирҳосот=== | ===Ирҳосот=== | ||
Мақолаи аслӣ: Ирҳос | ''Мақолаи аслӣ:'' [[Ирҳос|'''Ирҳос''']] | ||
Иттифоқоте, ки пеш аз беъсати пайғамбарон ва бо ҳадафи омода сохтани мардум барои пазириши иддаои баъдии онон, рух медод,<ref>Таҳонавӣ, Мавсуъату кашшофи истилоҳот, мактабат Лубнон, ҷ.1, саҳ.141.</ref> дар истилоҳи мутакаллимон ба ирҳос машҳур аст. Наҷоти ҳазрати Мусо (а) аз Нил, сухани гуфтани ҳазрати Исо (а) дар гаҳвора,<ref>Ҷаъфарӣ, Тафсири Кавсар, 1377ҳ.ш., ҷ.3, саҳ.300.</ref> хушк шудани дарёчаи Сова, ларзидани тоқи Касро, хомӯш шудани оташкадаи Форс ва дигар ҳаводисе, ки дар соли таваллуди Пайғамбари Акрам (с) рух дод<ref>Ибни Касир, ал-Бидоят ва-н-ниҳоят, 1407ҳ.қ., ҷ.2, саҳ.268; Яъқубӣ, Таърих-ул-Яъқубӣ, Дорусодир, ҷ.2, саҳ.8.</ref> аз ирҳосоти пайғамбарон будааст. | Иттифоқоте, ки пеш аз [[Беъсат|беъсати пайғамбарон]] ва бо ҳадафи омода сохтани мардум барои пазириши иддаои баъдии онон, рух медод,<ref>Таҳонавӣ, Мавсуъату кашшофи истилоҳот, мактабат Лубнон, ҷ.1, саҳ.141.</ref> дар истилоҳи мутакаллимон ба ирҳос машҳур аст. Наҷоти ҳазрати Мусо (а) аз Нил, сухани гуфтани ҳазрати Исо (а) дар гаҳвора,<ref>Ҷаъфарӣ, Тафсири Кавсар, 1377ҳ.ш., ҷ.3, саҳ.300.</ref> хушк шудани дарёчаи Сова, ларзидани тоқи Касро, хомӯш шудани оташкадаи Форс ва дигар ҳаводисе, ки дар соли таваллуди Пайғамбари Акрам (с) рух дод<ref>Ибни Касир, ал-Бидоят ва-н-ниҳоят, 1407ҳ.қ., ҷ.2, саҳ.268; Яъқубӣ, Таърих-ул-Яъқубӣ, Дорусодир, ҷ.2, саҳ.8.</ref> аз ирҳосоти пайғамбарон будааст. | ||
==Китобшиносӣ== | ==Китобшиносӣ== | ||