30 рамазон

30 рамазон дар тақвими ҳиҷрии қамарии қарордодӣ дусаду шасту шашумин рӯзи сол аст.

716ҳ.қ. Даргузашти Улҷойту ҳокими элхонӣ, нахустин касе ки ба ташайюъ дар Эрон расмият дод ва ба номи имомон (а) сикка зад
1351ҳ.қ. Даргузашти Сайид Муҳаммадбоқир Ҳуҷҷатии Борфурӯшӣ аз фуқаҳои шиа (7 баҳмани 1311ҳ.ш.)

Барои ин рӯз, илова бар аъмоли муштараки ҳамаи рӯзҳои моҳи рамазон, бархе дуоҳо ва аъмоли махсус низ нақл шудааст:

Аъмол ва дуоҳои махсуси рӯзи сиюми моҳи рамазон
Шаби сиюм	Ғусл Зиёрати Имом Ҳусайн (а) Хондани ин дуо:الْحَمْدُ لِلَّهِ لا شَرِیک لَهُ الْحَمْدُ لِلَّهِ کمَا ینْبَغِی لِکرَمِ وَجْهِهِ وَ عِزِّ جَلالِهِ وَ کمَا هُوَ أَهْلُهُ یا قُدُّوسُ یا نُورُ یا نُورَ الْقُدْسِ یا سُبُّوحُ یا مُنْتَهَی التَّسْبِیحِ یا رَحْمَانُ یا فَاعِلَ الرَّحْمَةِ یا اللَّهُ یا عَلِیمُ یا کبِیرُ یا اللَّهُ یا لَطِیفُ یا جَلِیلُ یا اللَّهُ یا سَمِیعُ یا بَصِیرُ یا اللَّهُ یا اللَّهُ یا اللَّهُ لَک الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَی وَ الْأَمْثَالُ الْعُلْیا وَ الْکبْرِیاءُ وَ الْآلاءُ أَسْأَلُک أَنْ تُصَلِّی عَلَی مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَیتِهِ وَ أَنْ تَجْعَلَ اسْمِی فِی هَذِهِ اللَّیلَةِ فِی السُّعَدَاءِ وَ رُوحِی مَعَ الشُّهَدَاءِ وَ إِحْسَانِی فِی عِلِّیینَ وَ إِسَاءَتِی مَغْفُورَةً وَ أَنْ تَهَبَ لِی یقِینا تُبَاشِرُ بِهِ قَلْبِی وَ إِیمَانا یذْهِبُ الشَّک عَنِّی وَ تُرْضِینِی بِمَا قَسَمْتَ لِی وَ آتِنَا فِی الدُّنْیا حَسَنَةً وَ فِی الْآخِرَةِ حَسَنَةً وَ قِنَا عَذَابَ النَّارِ الْحَرِیقِ وَ ارْزُقْنِی فِیهَا ذِکرَک وَ شُکرَک وَ الرَّغْبَةَ إِلَیک وَ الْإِنَابَةَ وَ التَّوْبَةَ وَ التَّوْفِیقَ لِمَا وَفَّقْتَ لَهُ مُحَمَّدا وَ آلَ مُحَمَّدٍ صَلَّی اللَّهُ عَلَیهِ وَ عَلَیهِمْ(^{[lower-alpha 1]}) Хондани сураҳои Анъом, Каҳф ва Ёсин Гуфтани сад бор "Астағфируллоҳа ва атубу илайҳ" Хондани ин дуо:اَللَّهُمَّ هَذَا شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِی أَنْزَلْتَ فِیهِ الْقُرْآنَ وَ قَدْ تَصَرَّمَ وَ أَعُوذُ بِوَجْهِک الْکرِیمِ یا رَبِّ أَنْ یطْلُعَ الْفَجْرُ مِنْ لَیلَتِی هَذِهِ أَوْ یتَصَرَّمَ شَهْرُ رَمَضَانَ وَ لَک قِبَلِی تَبِعَةٌ أَوْ ذَنْبٌ تُرِیدُ أَنْ تُعَذِّبَنِی بِهِ یوْمَ أَلْقَاک(^{[lower-alpha 2]}) Видоъ бо моҳи рамазон ва хондани дуои чилу панҷуми Саҳифаи саҷҷодия Хондани дуои видоъ:اللَّهُمَّ لا تَجْعَلْهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنْ صِیامِی لِشَهْرِ رَمَضَانَ وَ أَعُوذُ بِک أَنْ یطْلُعَ فَجْرُ هَذِهِ اللَّیلَةِ إِلا وَ قَدْ غَفَرْتَ لِی(^{[lower-alpha 3]}) Даҳ ракаат намоз, дар ҳар ракаат баъд аз Ҳамд даҳ бор сураи Тавҳид ва дар ҳар рукуъ ва саҷда даҳ бор зикри "Субҳоналлоҳи валҳамдулиллоҳи ва ло илоҳа иллаллоҳу валлоҳу акбар" ва пас аз поёни ин даҳ ракаат намоз ҳазор бор истиғфор карда дар охир ба ҳолати саҷда ин дуоро бихонад:یا حَی یا قَیومُ یا ذَا الْجَلالِ وَ الْإِکرَامِ یا رَحْمَانَ الدُّنْیا وَ الْآخِرَةِ وَ رَحِیمَهُمَا یا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ یا إِلَهَ الْأَوَّلِینَ وَ الْآخِرِینَ اغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَ تَقَبَّلْ مِنَّا صَلاتَنَا وَ صِیامَنَا وَ قِیامَنَا(^{[lower-alpha 4]})
Рӯзи сиюм	Хондани ин дуо:اللَّهُمَّ اشْرَحْ بِالْقُرْآنِ صَدْرِی وَ اسْتَعْمِلْ بِالْقُرْآنِ بَدَنِی وَ نَوِّرْ بِالْقُرْآنِ بَصَرِی وَ أَطْلِقْ بِالْقُرْآنِ لِسَانِی وَ أَعِنِّی عَلَیهِ مَا أَبْقَیتَنِی فَإِنَّهُ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلا بِک(^{[lower-alpha 5]}) Хондани дуои нақлшуда аз Имом Алӣ (а):اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُک إِخْبَاتَ الْمُخْبِتِینَ وَ إِخْلاصَ الْمُوقِنِینَ وَ مُرَافَقَةَ الْأَبْرَارِ وَ اسْتِحْقَاقَ حَقَائِقِ الْإِیمَانِ وَ الْغَنِیمَةَ مِنْ کلِّ بِرٍّ وَ السَّلامَةَ مِنْ کلِّ إِثْمٍ وَ وُجُوبَ رَحْمَتِک وَ عَزَائِمَ مَغْفِرَتِک وَ الْفَوْزَ بِالْجَنَّةِ وَ النَّجَاةَ مِنَ النَّارِ(^{[lower-alpha 6]})
Намоз	Дувоздаҳ ракаат, дар ҳар ракаат баъд аз Ҳамд бист бор сураи Тавҳид
Дуои рӯз	اَللّهُمَّ اجْعَلْ صِیامِی فِیهِ بِالشُّکرِ وَ الْقَبُولِ عَلَی مَا تَرْضَاهُ وَ یرْضَاهُ الرَّسُولُ مُحْکمَةً فُرُوعُهُ بِالْأُصُولِ بِحَقِّ سَیدِنَا مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِینَ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ Худоё, рӯзаамро дар ин моҳ бар пояи он чи Ту ва Паёмбар онро меписандад мавриди сипосу пазириш қарор деҳ, дар ҳоле ки фуруъаш бар усулаш устувор бошад, ба ҳаққи сарварамон Муҳаммаду Аҳли Байти покаш, ва сипос Худойро Парвардгори ҷаҳонён.

Дуоҳои даҳаи охири моҳи рамазон
Дуоҳои ҳар шаб	Хондани ин дуо: أَعُوذُ بِجَلالِ وَجْهِكَ الْكَرِيمِ أَنْ يَنْقَضِيَ عَنِّي شَهْرُ رَمَضَانَ أَوْ يَطْلُعَ الْفَجْرُ مِنْ لَيْلَتِي هَذِهِ وَ لَكَ قِبَلِي ذَنْبٌ أَوْ تَبِعَةٌ تُعَذِّبُنِي عَلَيْهِ^{[lower-alpha 7]} Хондани ин дуо: اللَّهُمَّ إِنَّكَ قُلْتَ فِي كِتَابِكَ الْمُنْزَلِ شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِي أُنْزِلَ فِيهِ الْقُرْءَانُ هُدًى لِلنَّاسِ وَ بَيِّنَاتٍ مِنَ الْهُدَى وَ الْفُرْقَانِ فَعَظَّمْتَ حُرْمَةَ شَهْرِ رَمَضَانَ بِمَا أَنْزَلْتَ فِيهِ مِنَ الْقُرْآنِ وَ خَصَصْتَهُ بِلَيْلَةِ الْقَدْرِ وَ جَعَلْتَهَا خَيْراً مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ اللَّهُمَّ وَ هَذِهِ أَيَّامُ شَهْرِ رَمَضَانَ قَدِ انْقَضَتْ وَ لَيَالِيهِ قَدْ تَصَرَّمَتْ وَ قَدْ صِرْتُ يَا إِلَهِي مِنْهُ إِلَى مَا أَنْتَ أَعْلَمُ بِهِ مِنِّي وَ أَحْصَى لِعَدَدِهِ مِنَ الْخَلْقِ أَجْمَعِينَ فَأَسْأَلُكَ بِمَا سَأَلَكَ بِهِ مَلائِكَتُكَ الْمُقَرَّبُونَ وَ أَنْبِيَاؤُكَ الْمُرْسَلُونَ وَ عِبَادُكَ الصَّالِحُونَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَفُكَّ رَقَبَتِي مِنَ النَّارِ وَ تُدْخِلَنِي الْجَنَّةَ بِرَحْمَتِكَ وَ أَنْ تَتَفَضَّلَ عَلَيَّ بِعَفْوِكَ وَ كَرَمِكَ وَ تَتَقَبَّلَ تَقَرُّبِي وَ تَسْتَجِيبَ دُعَائِي وَ تَمُنَّ عَلَيَّ [إِلَيَ] بِالْأَمْنِ يَوْمَ الْخَوْفِ مِنْ كُلِّ هَوْلٍ أَعْدَدْتَهُ لِيَوْمِ الْقِيَامَةِ إِلَهِي وَ أَعُوذُ بِوَجْهِكَ الْكَرِيمِ وَ بِجَلالِكَ الْعَظِيمِ أَنْ يَنْقَضِيَ أَيَّامُ شَهْرِ رَمَضَانَ وَ لَيَالِيهِ وَ لَكَ قِبَلِي تَبِعَةٌ أَوْ ذَنْبٌ تُؤَاخِذُنِي بِهِ أَوْ خَطِيئَةٌ تُرِيدُ أَنْ تَقْتَصَّهَا مِنِّي لَمْ تَغْفِرْهَا لِي سَيِّدِي سَيِّدِي سَيِّدِي أَسْأَلُكَ يَا لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ إِذْ لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ إِنْ كُنْتَ رَضِيتَ عَنِّي فِي هَذَا الشَّهْرِ فَازْدَدْ عَنِّي رِضًا وَ إِنْ لَمْ تَكُنْ رَضِيتَ عَنِّي فَمِنَ الْآنَ فَارْضَ عَنِّي يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ يَا اللَّهُ يَا أَحَدُ يَا صَمَدُ يَا مَنْ لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُوا أَحَدٌ^{[lower-alpha 8]}
Дуои баъди ҳар намоз	اللَّهُمَّ أَدِّ عَنَّا حَقَّ مَا مَضَى مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ وَ اغْفِرْ لَنَا تَقْصِيرَنَا فِيهِ وَ تَسَلَّمْهُ مِنَّا مَقْبُولا وَ لا تُؤَاخِذْنَا بِإِسْرَافِنَا عَلَى أَنْفُسِنَا وَ اجْعَلْنَا مِنَ الْمَرْحُومِينَ وَ لا تَجْعَلْنَا مِنَ الْمَحْرُومِينَ^{[lower-alpha 9]}

Ёддошт

↑ Худоро сипос ки шарике надорад, Худоро сипос он гуна ки сазовори бузургвории ҷилваву иззати ҷалоли Ӯст ва чунон ки шоистаи Ӯст, эй Қуддус, эй Нур, эй Муқаддас, эй Суббуҳ, эй ниҳояти покӣ, Эй Бахшанда, эй ба анҷом расони раҳмат, эй Худо, эй Доно, эй Бузург, эй Худо, эй Латиф, эй Барҷаста, эй Худо, эй Шунаво, эй Бино, эй Худо, эй Худо, эй Худо, номҳои некутару намунаҳои бартар ва бузургманишию неъматҳо аз они Туст, аз Ту мехоҳам бар Муҳаммаду хонадони Муҳаммад дуруд фиристӣ ва қарори диҳӣ номамро дар ин шаб аз саодатмандон ва рӯҳамро бо шаҳидон, ва некукориямро дар баландмартабатарин дараҷаи биҳишт ва гуноҳамро омирзида ва ба ман бибахшӣ яқине ки қалбам бо он ҳамроҳ бошад ва имоне ки шакро аз ман бартараф намояд ва хушнудӣ ба он чи насибам кардӣ ва подоши некӯ дар дунёву охират ба мо иноят фармо ва моро аз азоби оташи сӯзон ҳифз кун ва дар ин шаб зикру шукри хеш ва рағбат ба сӯи худ ва бозгашту тавбаро рӯзиам кун ва ба он чи Муҳаммаду хонадони Муҳаммад (дуруди Худо бар ӯ ва эшон)-ро бар он муваффақ намудӣ, тавфиқам деҳ.
↑ Худоё, ин аст моҳи рамазон, ки Қуръонро дар он нозил кардӣ, инак дар ҳоли гузаштан аст ва ман ба зоти каримонаат паноҳ меоварам аз ин ки сипедаи ин шаб тулуъ кунад, ё моҳи рамазон бигзарад ва назд ту бароям натиҷаи кори ношоист ё гуноҳе бошад, ки бихоҳӣ маро ба сабаби он, рӯзе ки мулоқотат кунам, азоб намоӣ.
↑ Худоё, ин моҳро охирин бори рӯзаам дар моҳи рамазон қарор мадеҳ ва ба Ту паноҳ меоварам аз ин ки сипедаи ин шаб сар занад, магари ин ки маро омурзида бошӣ.
↑ Эй зиндаи ба худ поянда! Эй дорои бузургию бузургворӣ, эй бахшандаи дунёву охират ва эй меҳрубони дунёву охират, эй меҳрубонтарини меҳрубонон, эй маъбуди гузаштагону ояндагон, гуноҳонамонро бубахш ва намозу рӯзаву шаббедориямонро қабул кун.
↑ Худоё, ба Қуръон диламро бигушо ва ба Қуръон баданамро ба кор андоз ва ба Қуръон дидаамро равшан соз ва ба Қуръон забонамро боз гардон ва ба амал кардани Қуръон он то зиндаам медорӣ ёриям деҳ, ки ҷунбишу нерӯе ҷуз ба хости Ту нест.
↑ Худоё, аз Ту дархост мекунам хушуъи хошиъон ва ихлоси аҳли яқин ва мудорои некон ва шоистагии ҳақиқати имон ва баҳрамандӣ аз ҳар некӣ ва саломат аз ҳар гуноҳ ва вуҷуби раҳматат ва иродаҳои омурзишат ва расидан ба биҳишту раҳоӣ аз оташро.
↑ Паноҳ меоварам ба азимати зоти Каримат, аз ин ки моҳи рамазон аз ман сипарӣ шавад, ё сапедии субҳ тулӯъ кунад ва аз ман назд ту гуноҳе ё натиҷаи коре монда бошад, ки маро бар он азоб намоӣ.
↑ Худоё! Ту дар китоби нозилшудаат фармӯдӣ: моҳи рамазон, моҳе ки Қуръон барои ҳидояти мардум дар он нозил шуда ва далели равшан аз ҳидоят ва ҷудокунандаи ҳақ аз ботил аст, бо нозил кардани Қуръон дар он ҳурматашро бузург шумурдӣ ва онро махсуси шаби қадар гардондӣ, шабе ки онро аз ҳазор моҳ беҳтар қарор додӣ. Худоё, ин рӯзҳои моҳ рамазон аст, ки гузашт ва шабҳои он аст, ки аз даст рафт, ман аз ин моҳ чунон шудаам ки ту аз ман ба он донотарӣ ва шумораи онро аз тамоми офаридагонат шуморандатарӣ, дар натиҷа аз Ту дархост мекунам ба он чи аз ту дархост карданд фариштагони муқаррабат ва паёмбарони мурсалат ва бандагони шоистаат ин ки бар Муҳаммаду хонадони Муҳаммад дуруд фиристӣ ва вуҷудамро аз оташ озод кунӣ ва ба раҳматат ба биҳиштам ворид намоӣ ва ба афву карамат маро бубахшӣ ва наздикҷӯиямро бипазирӣ ва дуоямро ба иҷобат расонӣ ва ба амон доданам дар рӯзи ваҳшат аз ҳар ҳаросе, ки барои қиёматам омода сохтаӣ бар ман миннат наҳй, худоё ба зоти карим ва ба ҷалоли бузургат паноҳ меоварам, аз ин ки рӯзҳо ва шабҳои моҳи рамазон сипарӣ гардад ва барои ман назди Ту натиҷаи коре ё гуноҳе бошад ки маро ба сабаби он муҷозот кунӣ, ё хатое ки бихоҳӣ интиқомашро аз ман бигирӣ ва маро дар онҳо набахшида бошӣ, эй Сарвари ман, эй Сарвари ман, эй Сарвари ман, аз Ту мехоҳам, ки маъбуде ҷуз Ту нест, он гоҳ ки маъбуде ҷуз Ту набуд, агар дар ин моҳ аз ман хушнуд будаӣ, бар хушнудият аз ман биафзо, ва агар хушнуд набудаӣ аз ҳам акнун аз ман хушнуд шав, эй меҳрбонтарини меҳрбонон, эй Худо, эй Якто, эй Бениёз, эй ки назоидаву зода нашуда ва ҳеч чизу ҳеч кас ҳамтояш набуд.
↑ Худоё, аз мо ҳаққи он чиро ки аз моҳи рамазон гузашт, адо фармо ва кӯтоҳии моро аз ибодат дар ин моҳ биёмурз ва моҳи рамазонро аз мо бипазир ва моро аз зиёдаравиҳо бар алайҳи хештан муҷозот макун ва аз раҳматшудагон қарор деҳ, на аз маҳрумон.

[1] Худоро сипос ки шарике надорад, Худоро сипос он гуна ки сазовори бузургвории ҷилваву иззати ҷалоли Ӯст ва чунон ки шоистаи Ӯст, эй Қуддус, эй Нур, эй Муқаддас, эй Суббуҳ, эй ниҳояти покӣ, Эй Бахшанда, эй ба анҷом расони раҳмат, эй Худо, эй Доно, эй Бузург, эй Худо, эй Латиф, эй Барҷаста, эй Худо, эй Шунаво, эй Бино, эй Худо, эй Худо, эй Худо, номҳои некутару намунаҳои бартар ва бузургманишию неъматҳо аз они Туст, аз Ту мехоҳам бар Муҳаммаду хонадони Муҳаммад дуруд фиристӣ ва қарори диҳӣ номамро дар ин шаб аз саодатмандон ва рӯҳамро бо шаҳидон, ва некукориямро дар баландмартабатарин дараҷаи биҳишт ва гуноҳамро омирзида ва ба ман бибахшӣ яқине ки қалбам бо он ҳамроҳ бошад ва имоне ки шакро аз ман бартараф намояд ва хушнудӣ ба он чи насибам кардӣ ва подоши некӯ дар дунёву охират ба мо иноят фармо ва моро аз азоби оташи сӯзон ҳифз кун ва дар ин шаб зикру шукри хеш ва рағбат ба сӯи худ ва бозгашту тавбаро рӯзиам кун ва ба он чи Муҳаммаду хонадони Муҳаммад (дуруди Худо бар ӯ ва эшон)-ро бар он муваффақ намудӣ, тавфиқам деҳ.

[2] Худоё, ин аст моҳи рамазон, ки Қуръонро дар он нозил кардӣ, инак дар ҳоли гузаштан аст ва ман ба зоти каримонаат паноҳ меоварам аз ин ки сипедаи ин шаб тулуъ кунад, ё моҳи рамазон бигзарад ва назд ту бароям натиҷаи кори ношоист ё гуноҳе бошад, ки бихоҳӣ маро ба сабаби он, рӯзе ки мулоқотат кунам, азоб намоӣ.

[3] Худоё, ин моҳро охирин бори рӯзаам дар моҳи рамазон қарор мадеҳ ва ба Ту паноҳ меоварам аз ин ки сипедаи ин шаб сар занад, магари ин ки маро омурзида бошӣ.

[4] Эй зиндаи ба худ поянда! Эй дорои бузургию бузургворӣ, эй бахшандаи дунёву охират ва эй меҳрубони дунёву охират, эй меҳрубонтарини меҳрубонон, эй маъбуди гузаштагону ояндагон, гуноҳонамонро бубахш ва намозу рӯзаву шаббедориямонро қабул кун.

[5] Худоё, ба Қуръон диламро бигушо ва ба Қуръон баданамро ба кор андоз ва ба Қуръон дидаамро равшан соз ва ба Қуръон забонамро боз гардон ва ба амал кардани Қуръон он то зиндаам медорӣ ёриям деҳ, ки ҷунбишу нерӯе ҷуз ба хости Ту нест.

[6] Худоё, аз Ту дархост мекунам хушуъи хошиъон ва ихлоси аҳли яқин ва мудорои некон ва шоистагии ҳақиқати имон ва баҳрамандӣ аз ҳар некӣ ва саломат аз ҳар гуноҳ ва вуҷуби раҳматат ва иродаҳои омурзишат ва расидан ба биҳишту раҳоӣ аз оташро.

[7] Паноҳ меоварам ба азимати зоти Каримат, аз ин ки моҳи рамазон аз ман сипарӣ шавад, ё сапедии субҳ тулӯъ кунад ва аз ман назд ту гуноҳе ё натиҷаи коре монда бошад, ки маро бар он азоб намоӣ.

[8] Худоё! Ту дар китоби нозилшудаат фармӯдӣ: моҳи рамазон, моҳе ки Қуръон барои ҳидояти мардум дар он нозил шуда ва далели равшан аз ҳидоят ва ҷудокунандаи ҳақ аз ботил аст, бо нозил кардани Қуръон дар он ҳурматашро бузург шумурдӣ ва онро махсуси шаби қадар гардондӣ, шабе ки онро аз ҳазор моҳ беҳтар қарор додӣ. Худоё, ин рӯзҳои моҳ рамазон аст, ки гузашт ва шабҳои он аст, ки аз даст рафт, ман аз ин моҳ чунон шудаам ки ту аз ман ба он донотарӣ ва шумораи онро аз тамоми офаридагонат шуморандатарӣ, дар натиҷа аз Ту дархост мекунам ба он чи аз ту дархост карданд фариштагони муқаррабат ва паёмбарони мурсалат ва бандагони шоистаат ин ки бар Муҳаммаду хонадони Муҳаммад дуруд фиристӣ ва вуҷудамро аз оташ озод кунӣ ва ба раҳматат ба биҳиштам ворид намоӣ ва ба афву карамат маро бубахшӣ ва наздикҷӯиямро бипазирӣ ва дуоямро ба иҷобат расонӣ ва ба амон доданам дар рӯзи ваҳшат аз ҳар ҳаросе, ки барои қиёматам омода сохтаӣ бар ман миннат наҳй, худоё ба зоти карим ва ба ҷалоли бузургат паноҳ меоварам, аз ин ки рӯзҳо ва шабҳои моҳи рамазон сипарӣ гардад ва барои ман назди Ту натиҷаи коре ё гуноҳе бошад ки маро ба сабаби он муҷозот кунӣ, ё хатое ки бихоҳӣ интиқомашро аз ман бигирӣ ва маро дар онҳо набахшида бошӣ, эй Сарвари ман, эй Сарвари ман, эй Сарвари ман, аз Ту мехоҳам, ки маъбуде ҷуз Ту нест, он гоҳ ки маъбуде ҷуз Ту набуд, агар дар ин моҳ аз ман хушнуд будаӣ, бар хушнудият аз ман биафзо, ва агар хушнуд набудаӣ аз ҳам акнун аз ман хушнуд шав, эй меҳрбонтарини меҳрбонон, эй Худо, эй Якто, эй Бениёз, эй ки назоидаву зода нашуда ва ҳеч чизу ҳеч кас ҳамтояш набуд.

[9] Худоё, аз мо ҳаққи он чиро ки аз моҳи рамазон гузашт, адо фармо ва кӯтоҳии моро аз ибодат дар ин моҳ биёмурз ва моҳи рамазонро аз мо бипазир ва моро аз зиёдаравиҳо бар алайҳи хештан муҷозот макун ва аз раҳматшудагон қарор деҳ, на аз маҳрумон.

[lower-alpha 1]

[lower-alpha 2]

[lower-alpha 3]

[lower-alpha 4]

[lower-alpha 5]

[lower-alpha 6]

[lower-alpha 7]

[lower-alpha 8]

[lower-alpha 9]