Сайид Абулқосим Хуӣ: Тафовут байни таҳрирҳо

Сайид Абулқосими Хуӣ, то пеш аз марҷаият, баёнияҳо ва иттилоияҳое дар маҳкумияти иқдомоти ҳукумати Паҳлавӣ содир карда, дар як давраи беш аз даҳсола, тақрибан сиёсати сукутро дар пеш гирифта ва сипас дар остонаи пирӯзии Инқилоби Исломӣ дар Эрон дар баҳмани 1357 ҳиҷрии шамсӣ, ба ҳимоят аз имом Хумайнӣ ва Инқилоби Исломӣ пардохтааст. Саранҷом ҳимояти Хуӣ аз интифозаи шаъбонияи шиаёни Ироқ, ба ҳасри хонагии ӯ анҷомид.<ref>Раисзода, “Хуӣ, Абулқосим”, саҳ.516.</ref> Бархе аз иқдомоти иҷтимоӣ ва сиёсии оятуллоҳ Хуӣ иборатанд аз:

=== Мавзеъҳо алайҳи ҳукумати Паҳлавӣ ===

Хуӣ дар меҳри 1341ҳ.ш. дар телегрофе ба Муҳаммадризо Паҳлавӣ, шоҳи Эрон, бо лоиҳаи анҷуманҳои иёлатӣ ва вилоятӣ мухолифат кард ва онро муғойири шаръ хонд.<ref>Раисзода, “Хуӣ, Абулқосим”, саҳ.516.</ref> Ҳамчунин дар паёме ба Сайид Муҳаммади Беҳбаҳонӣ, таъкид кард, ки «хомӯш кардани садои миллат бо қувваи қаҳрия, дер нахоҳад пойид ва таблиғоти авомфиребона, мушкилотро ҳал намекунад ва иқтисоди варшикаста ва нохушнудии мардумро дармон нахоҳад кард».<ref>Раисзода, “Хуӣ, Абулқосим”, саҳ.516.</ref> Ӯ ҳамчунин дар вокуниш ба воқеаи Файзия дар ибтидои соли 1342ҳ.ш., телеграме ба Муҳаммадризо фиристод ва аз «инҳитоти мамлакати Исломӣ ва хати машйи зимомдоронаш» изҳори таассуф кард.<ref>Раисзода, “Хуӣ, Абулқосим”, саҳ.516.</ref> Як моҳ баъд дар посух ба номаи ҷамъе аз уламои Эрон, адами салоҳияти ҳокимони фосидро эълом кард; вазифаи рӯҳониятро сангин донист ва сукутро нораво шуморид.<ref>Раисзода, “Хуӣ, Абулқосим”, саҳ.516.</ref> Ситамгар хондани дастгоҳи ҳокими Эрон пас аз куштори мардум дар 15 хурдоди 1342ҳ.ш., ҳукм ба мамнуъияти ширкат дар интихоботи давраи 21-уми маҷлис ва аз эътибор соқит донистани он, ҳимоят аз имом Хумайнӣ дар пайи дастгирӣ ва шоеъаи муҳокимаи имом, бархе дигар аз вокунишҳои сиёсии ӯст.<ref>Раисзода, “Хуӣ, Абулқосим”, саҳ.516.</ref>