Сайид Абулқосим Хуӣ: Тафовут байни таҳрирҳо
хулосаи таҳрир нест
No edit summary |
No edit summary |
||
| Сатри 39: | Сатри 39: | ||
| Имзо = | | Имзо = | ||
}} | }} | ||
'''Сайид Абулқосими Мусавии Хуӣ''' (1278 - 1371ҳ.ш.) (форсӣ: سيد ابوالقاسم خوئي) аз мароҷеи тақлиди шиа, риҷолӣ ва нависандаи маҷмӯаи 23-ҷилдии "Муъҷаму риҷол-ил-ҳадис" ва ҳамчунин соҳиби асари тафсирии "ал-Баён фи тафсир-ил-Қуръон" буд. Мирзои Ноинӣ ва Муҳаққиқи Исфаҳонӣ ду тан аз барҷастатарин устодони ӯ дар фиқҳ ва усули фиқҳ будаанд. Оғози расмии марҷаияти Хуӣ пас аз даргузашти | '''Сайид Абулқосими Мусавии Хуӣ''' (1278 - 1371ҳ.ш.) (форсӣ: سيد ابوالقاسم خوئي) аз [[Феҳристи мароҷеъи тақлиди шиа|мароҷеи тақлиди шиа]], риҷолӣ ва нависандаи маҷмӯаи 23-ҷилдии "[[Муъҷами риҷол-ил-ҳадис (китоб)|Муъҷаму риҷол-ил-ҳадис]]" ва ҳамчунин соҳиби асари тафсирии "[[Ал-Баён фи тафсир-ил-Қуръон (китоб)|ал-Баён фи тафсир-ил-Қуръон]]" буд. [[Муҳаммадҳусайн Ғаравии Ноинӣ|Мирзои Ноинӣ]] ва [[Муҳаммадҳусайн Ғаравии Исфаҳонӣ|Муҳаққиқи Исфаҳонӣ]] ду тан аз барҷастатарин устодони ӯ дар [[фиқҳ]] ва [[усули фиқҳ]] будаанд. Оғози расмии марҷаияти Хуӣ пас аз даргузашти [[Сайид Ҳусайн Таботабоии Буруҷердӣ]] дониста шуда ва даргузашти [[Сайид Муҳсин Таботабоии Ҳаким]], оғози марҷаияти ӯ махсусан дар [[Ироқ]] хонда шудааст. Хуӣ, дар тӯли ҳафтод соли тадрис, як давраи комили дарси хориҷи фиқҳ ва шаш давра [[Дарси хориҷ|дарси хориҷи]] усули фиқҳро тадрис карда, ва як давраи кӯтоҳ ҳам ба тадриси тафсири Қуръон пардохт. Олимоне аз ҷумла Муҳаммад Исҳоқи Файёз, Сайид Муҳаммадбоқири Садр, Мирзоҷаводи Табрезӣ, Сайидалии Систонӣ, Ҳусайн Ваҳиди Хуросонӣ, Сайид Мусо Шубайрии Занҷонӣ, Сайид Мусо Садр ва Сайид Абдукарими Мусавии Ардабилӣ аз шогирдони Хуӣ муаррифӣ шудаанд. | ||
Оятуллоҳ Хуӣ дар фиқҳ ва усули фиқҳ, назарот ва орои қобили таваҷҷӯҳе доштааст, ки гоҳ бо назароти машҳури фақеҳони шиа мутафовит аст. Бархе манобеъ, фатовои мутафовити ӯро то 300 маврид донистаанд. Мухолифат бо мукаллаф будани кофирон ба анҷоми фурӯи дин, адами пазириши нисбӣ будани оғози моҳи қамарӣ ва мухолифат бо эътибори шуҳрати фатвоӣ ва иҷмоъ, бархе аз назароти мутафовити ӯ дар фиқҳ ва усули фиқҳ аст. Хуӣ дар даврони марҷаияти худ, иқдомоте дар ростои таблиғи дин, тарвиҷи ташайюъ ва ёрӣ расондан ба ниёзмандон карда аст; аз ҷумла сохтани китобхона, мадраса, масҷид, Ҳусайния ва бемористон дар кишварҳои Эрон, Ироқ, Малайзия, Англия, Амрико, Ҳиндустон ва ғ. | Оятуллоҳ Хуӣ дар фиқҳ ва усули фиқҳ, назарот ва орои қобили таваҷҷӯҳе доштааст, ки гоҳ бо назароти машҳури фақеҳони шиа мутафовит аст. Бархе манобеъ, фатовои мутафовити ӯро то 300 маврид донистаанд. Мухолифат бо мукаллаф будани кофирон ба анҷоми фурӯи дин, адами пазириши нисбӣ будани оғози моҳи қамарӣ ва мухолифат бо эътибори шуҳрати фатвоӣ ва иҷмоъ, бархе аз назароти мутафовити ӯ дар фиқҳ ва усули фиқҳ аст. Хуӣ дар даврони марҷаияти худ, иқдомоте дар ростои таблиғи дин, тарвиҷи ташайюъ ва ёрӣ расондан ба ниёзмандон карда аст; аз ҷумла сохтани китобхона, мадраса, масҷид, Ҳусайния ва бемористон дар кишварҳои Эрон, Ироқ, Малайзия, Англия, Амрико, Ҳиндустон ва ғ. | ||