Нақӣ (лақаб)

Ин мақола дар бораи лақаби Имом Ҳодӣ (а) аст. Барои ошноӣ бо шахсияти Имом (а), ба мадхали Имом Ҳодӣ (а) нигаред.

Нақӣ (арабӣ: النقي) аз маъруфтарин лақабҳои Имом Ҳодӣ (а) даҳумин имоми шиаён аст.^[1] Нақӣ ба маънои поку покиза аст.^[2] Ва ба гуфтаи Шайхи Садуқ дар китоби "Илал-уш-шароиъ" ӯро ба сабаби покӣ ва некии ботинаш "Нақӣ" номидаанд.^[3] Дар ривояти дигаре омадааст, ки чун модари Имом Ҳодӣ (а) Умми Валад буд, ин лақаби Имом далели маъсум ва покиза будани ӯ аз тамоми айбҳои ҳасабӣ ва насабиаш аст.^[4]

Ҷусторҳои вобаста

Эзоҳ

↑ Қумӣ, Мунтаҳо-л-омол, 1379ҳ.ш., ҷ.3, саҳ.1836.
↑ Турайҳӣ, Маҷмаъ-ул-баҳрайн, 1408ҳ.қ., ҷ.4, саҳ.366.
↑ Садуқ, Илал-уш-шароиъ, 1385ҳ.қ., ҷ.1, саҳ.241.
↑ Хунҷӣ, Василат-ул-ходим, 1375ҳ.ш., саҳ.261.

Сарчашма

Қумӣ, Шайх Аббос, Мунтаҳо-л-омол фи таворих-ин-набӣ ва-л-Ол, Қум, Далели мо, 1379ҳ.ш.
Садуқ, Муҳаммад ибни Алӣ, Илал-уш-шароиъ, Наҷаф, Маншуроту ал-мактабат-ул-Ҳайдария, 1385ҳ.қ.
Турайҳӣ, Фахриддин, Маҷмаъ-ул-баҳрайн, Мактабу ан-нашр-ус-сақофат-ул-исломия, 1408ҳ.қ.
Хунҷӣ, Фазлуллоҳи Рӯзбаҳон, Василат-ул-ходим ила-л-махдум дар шарҳи салавоти чаҳордаҳ маъсум алайҳимуссалом, Қум, Ансориён, 1375ҳ.ш.

[1] Қумӣ, Мунтаҳо-л-омол, 1379ҳ.ш., ҷ.3, саҳ.1836.

[2] Турайҳӣ, Маҷмаъ-ул-баҳрайн, 1408ҳ.қ., ҷ.4, саҳ.366.

[3] Садуқ, Илал-уш-шароиъ, 1385ҳ.қ., ҷ.1, саҳ.241.

[4] Хунҷӣ, Василат-ул-ходим, 1375ҳ.ш., саҳ.261.

[1]

[2]

[3]

[4]